کاربر ناشناس
حسینیه ارشاد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←نظارت بر فعالیت های حسینیه
imported>Hrezaei جز (←فعالیتهاى اجتماعى) |
imported>Hrezaei |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==حسینیه ارشاد و واکنش حکومت== | ==حسینیه ارشاد و واکنش حکومت== | ||
===نظارت بر | ===نظارت بر فعالیت‌های حسینیه=== | ||
سران [[حكومت پهلوى]] نیز حسینیه ارشاد را از همان آغاز زیرنظر داشتند. ابتدا برفعالیتهاى گردانندگان حسینیه صرفاً نظارت می‌كردند، اما به‌تدریج و در پى توسعه و تعمیق فعالیتها و حضور اشخاص معارض و سیاسى در این مركز، حساسیت مقامات امنیتى برانگیخته شد؛ با وجود این، باتوجه به امكان نفوذ و سیطره جریان چپ در كشور، كه خطرى بالقوه براى آن حكومت بود، آن را به نفع خود ارزیابى كرد. در این میان، سخنرانیهاى ستیزه‌جویانه شریعتى كه به‌تدریج رنگ و بوى انقلابى می‌یافت و نیز تأثیر بیان و قلم او در جذب جوانان به سوى فعالیتهاى سیاسى و مبارزه، به منزله هشدارى براى حكومت بود.<ref> | سران [[حكومت پهلوى]] نیز حسینیه ارشاد را از همان آغاز زیرنظر داشتند. ابتدا برفعالیتهاى گردانندگان حسینیه صرفاً نظارت می‌كردند، اما به‌تدریج و در پى توسعه و تعمیق فعالیتها و حضور اشخاص معارض و سیاسى در این مركز، حساسیت مقامات امنیتى برانگیخته شد؛ با وجود این، باتوجه به امكان نفوذ و سیطره جریان چپ در كشور، كه خطرى بالقوه براى آن حكومت بود، آن را به نفع خود ارزیابى كرد. در این میان، سخنرانیهاى ستیزه‌جویانه شریعتى كه به‌تدریج رنگ و بوى انقلابى می‌یافت و نیز تأثیر بیان و قلم او در جذب جوانان به سوى فعالیتهاى سیاسى و مبارزه، به منزله هشدارى براى حكومت بود.<ref> در مورد ابعاد سیاسى سخنرانیهاى حسینیه ارشاد و نقش سخنرانان آن در ایجاد انگیزه‌هاى مبارزاتى رجوع کنید به غفارى، ص97؛ نراقى، ص132ـ133؛ عمید زنجانى، ص229؛ مركز اسناد انقلاب اسلامى، آرشیو، «حسینیه ارشاد»، ش355، ص 42ـ45، ش504، ص 338ـ339؛ فوكو، ص40ـ41.</ref> | ||
مخالفت علما و روحانیان با حسینیه ارشاد نیز، پس از گسترش فعالیتهاى شریعتى، افزایش یافت. این مخالفت، كه عمدتاً ناظر بر جهت‌گیریها و محتواى دینى مطالب شریعتى بود، در سطوح گوناگون، از مجتهدان و مراجع تقلید، مدرّسان و نویسندگان حوزه علمیه قم و وعاظ، و از شكل تحریم تا نقد محتوایى و علمى بروز و ظهور داشت. <ref> | مخالفت علما و روحانیان با حسینیه ارشاد نیز، پس از گسترش فعالیتهاى شریعتى، افزایش یافت. این مخالفت، كه عمدتاً ناظر بر جهت‌گیریها و محتواى دینى مطالب شریعتى بود، در سطوح گوناگون، از مجتهدان و مراجع تقلید، مدرّسان و نویسندگان حوزه علمیه قم و وعاظ، و از شكل تحریم تا نقد محتوایى و علمى بروز و ظهور داشت. <ref> محمدمهدى جعفرى، فعال سیاسى و از همراهان على شریعتى، مصاحبه مورخ 25 مهر 1387؛ براى نمونه‌اى از نقدها رجوع کنید به نشریه درسهایى از مكتب اسلام، سال13، بهمن 1350، ش 1، ص76ـ78؛ براى آگاهى از برخى دلایل مخالفت با شریعتى و به تبع آن حسینیه ارشاد رجوع کنید به انصارى، ص100؛ رهنما، ص266ـ276؛ شریعتى، 1347ش، ص235؛ اسلامى، ص61ـ65،70ـ74.</ref> | ||
شدت یافتن لحن شریعتى در نقد مجموعه روحانیت و نیز انتشار گسترده نوشته‌هایش در این‌باره، موجب شد شمارى از علما درباره حسینیه ارشاد و به‌ویژه مطالب سخنرانیهاى شریعتى، به متدینان هشدار دهند.<ref> رجوع کنید به اسناد انقلاب اسلامى، | شدت یافتن لحن شریعتى در نقد مجموعه روحانیت و نیز انتشار گسترده نوشته‌هایش در این‌باره، موجب شد شمارى از علما درباره حسینیه ارشاد و به‌ویژه مطالب سخنرانیهاى شریعتى، به متدینان هشدار دهند.<ref> رجوع کنید به اسناد انقلاب اسلامى، ج1، ص352؛ ج5، ص144ـ145؛ حسینیه ارشاد به روایت اسناد ساواك، ص 299، 315، 320؛ شریعتى به روایت اسناد ساواك، ج 2، ص 120ـ121</ref> گویا حكومت پهلوى از مقابله روحانیت با جریان فكرى حسینیه ارشاد خرسند بود و از آن بهره‌بردارى كرد.<ref> رجوع کنید به مركز اسناد انقلاب اسلامى، آرشیو، «حسینیه ارشاد»، ش355، ص83، 121؛ ش505، ص157</ref> گفتنى است كه مصدقی‌ها و روشنفكران غیرمذهبى نیز از منتقدان حسینیه ارشاد و شخص شریعتى بودند.<ref> رجوع کنید به شریعت رضوى، ج2، ص347ـ352؛ سامى، ص10؛ اكبرى، ص 9ـ10.</ref> | ||
===تعطیلی حسینیه=== | ===تعطیلی حسینیه=== | ||