ایجاب و قبول: تفاوت میان نسخه‌ها

از نظر فقها اگر طرفین معامله یا یکی از آنها ناتوان از سخن گفتن باشد مانند شخص لال، چه در گرفتن وکیل توانایی داشته باشد و چه نداشته باشد، در این صورت، اشاره جایگزین لفظ می‌شود.<ref>شیخ انصاری، کتاب المکاسب، ۱۴۳۰ق، ج۳، ص۱۱۷-۱۱۸.</ref>

مشهور فقهای شیعه<ref>علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۵، ص۵۲.</ref> بر این نظرند که ایجاب باید مقدم بر قبول باشد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۲، ص۲۵۴؛ شیخ انصاری، کتاب المکاسب، ۱۴۳۰ق، ج۳، ص۱۴۰.</ref> برخی ادعای اجماع کرده‌اند<ref>شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۱۵-۱۶.</ref> همچنین گفته‌اند قبول، فرع بر ایجاب است و فرع نمی‌تواند بر اصل مقدم باشد.<ref>سبزواری، مهذب الاحکام، درا الارشاد، ج۱۶، ص۲۱۷.</ref> گروهی از فقها گفته‌اند فقط در عقد نکاح جایز است که قبول پیش از ایجاب باشد<ref>شیخ انصاری، کتاب المکاسب، ۱۴۳۰ق، ج۳، ص۱۴۳.</ref> و آن به‌خاطر وجود روایاتی است<ref>برای نمونه نگاه کنید به حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۲۱، ص۴۳؛ ابن ابی الجمهور، عوالی اللئالی، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۲۶۳.</ref> که مقدم بودن قبول بر ایجاب را جایز دانسته است.<ref>شیخ انصاری، کتاب المکاسب، ۱۴۳۰ق، ج۳، ص۱۴۳.</ref> عده‌ای دیگر مقدم بودن قبول بر ایجاب را در همه عقدها جایز دانسته‌اند.<ref>شهید اول، غایة المراد، ج۲، ۱۴۱۱ق، ص۲۱۶؛ شیخ انصاری، کتاب المکاسب، ۱۴۳۰ق، ج۳، ص۱۴۸؛ سبزواری، مهذب الاحکام، درا الرشاد، ج۱۶، ص۲۱۷-۲۱۸.</ref>