خزیمه بن ثابت: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی از منابع از حضور خزیمه در [[واقعه سقیفه بنی ساعده|سقیفه بنی ساعده]] خبر داده‌اند. به گزارش این منابع خزیمه در این اجتماع به عنوان اولین سخنران به بیان فضائل انصار پرداخت و از آنها خواست که با مردی بیعت کنند که قریش از وی حساب برده و انصار از آسیبش در امان باشند.<ref>ابن اعثم کوفی، ج۱، ص۷۰. </ref>

خزیمة بن ثابت، همچون برخی دیگر از اصحاب، پس از رحلت [[پیامبر اسلام]] به همراه اکثر [[بنی هاشم]] در امر [[خلافت]] به [[علی(ع)]] رجوع کرد و خلافت [[ابوبکر]] را نپذیرفت و در این باره با ابوبکر محاجه کرد. خزیمه شهادت داد که پیامبر در روز [[غدیر خم]] فرمود، '''من کنت مولاه فهذا علی مولاه''' و به [[ولایت]] و برادری و جانشینی علی(ع) گواهی داد.<ref>یعقوبی، ج۲، ص۱۷۹؛ ابن بابویه، ص۵۳؛ طوسی، ۱۳۴۸، ص۳۸، ۴۵</ref>

نام خزیمه در میان ۱۲ نفری ذکر شده است که خلافت [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] را انکار کردند و هر کدام با سخنانی از وی خواستند که از خلافت صرف نظر کند. سخنان خزیمه به ابوبکر چنین نقل شده است: ای ابوبکر! آیا می‌دانی که رسول خدا(ص) گواهی مرا به تنهایی پذیرفت؟ ابوبکر پاسخ داد: بله. خزیمه گفت:

:پس من گواهی می‌دهم بخدا که از رسول خدا(ص) شنیدم که می‌گفت: «[[اهل بیت]] من میان حق و باطل جدا می‌کنند، و آنان پیشوایانی هستند که بدانها اقتدا می‌شود.».<ref>الصدوق، کتاب الخصال، ج۲، ص۴۶۱-۴۶۴.</ref>

از سوی دیگر گزرارش‌هایی مبنی بر همکاری وی با ابوبکر در جریان جمع آوری قرآن وجود دارد. <ref>ابن عساکر، ج۱۵، ص۳۹۰.</ref> از نقش خزیمه در رویدادهای عصر [[خلیفه دوم]] و [[خلیفه سوم|سوم]] اطلاعی در دست نیست.