مناسک حج: تفاوت میان نسخه‌ها

برای [[فریضه|فریضهٔ حج]] ظاهر و باطنی معرفی شده است؛ ظاهر حج را همان مناسک و اعمال حج دانسته‌اند،<ref>جوادی آملی، صهبای صفا، ص۲۶.</ref> اما در ورای این ظاهر و این اعمال، باطنی نیز بیان شده که اَسرار بسیاری در آن نهفته و برخی معتقدند حقیقت حج را باید با توجه به اَسرارش تحلیل و بررسی کرد.<ref>جوادی آملی، صهبای صفا، ص۲۶.</ref> از مهم‌ترین اموری که درباره فلسفهٔ حج بر آن تأکید شده، رسیدن به حقیقت [[توحید]] و یکتاپرستی است. [[امامان شیعه|امامان معصوم]] سفارش نمودند پیش از آغاز حج، باید دل را از هر آنچه غیر [[خدا|خداوند]] است، خالی کرد و تمام امور خود را به خداوند سپرد.<ref>(منسوب به) جعفر بن محمد(ع)، مصباح الشریعة، ۱۴۰۰ق، ص۴۷.</ref> [[امام رضا علیه السلام|امام رضا(ع)]] ترسیدن از خدا، از یاد نبردن او، و به غیر او امید نداشتن را جزو فلسفهٔ حج برشمرده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۴۰۴.</ref><br>

در برخی منابع، گفتگویی میان [[امام سجاد(ع)]] و شخصی با نام شِبْلی که به حج رفته بود، نقل شده که در آن، امام سجاد(ع) معنای باطنی برخی اعمال حج را بیان نموده و حقیقت [[احرام|اِحرام]] را بیرون کردن لباس گناه از تن و پوشیدن لباس طاعت خداوند دانسته‌ است.<ref>محدث نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۱۶۶.</ref>

==پانویس==

{{پانویس|۲}}