احمد بن محمد برقی: تفاوت میان نسخه‌ها

==از یاران ائمه اطهار(ع)==

علمای رجال، او را از اصحاب [[امام جواد]](ع) و [[امام هادی]](ع) دانسته‌اند اما در روایات وی ذکری از دو امام نیست. تنها روایتی آمده که وی در سفر به [[سامرا]]، پیکی از جانب «رجل» آمده است که قرائن نشان می دهد مراد از رجل، امام هادی(ع) بوده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ج 2، ص 831.</ref>

همه بزرگان و دانشمندان شیعه نظیر [[نجاشی]]، [[شیخ طوسی]] و [[علامه حلی]] برقی را ستوده و او را مورد وثاقت و اعتماد دانسته اند.<ref>رجال نجاشی، ص 76. الفهرست، ص 62. خلاصة الاقوال، 63.</ref> احمد بن محمد خالد نزد [[اهل سنت]] نیز دارای جایگاه والایی است.

روایت احمد از راویان ضعیف و اعتماد بر [[حدیث مرسل|احادیث مرسل]] موجب شد [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری]] رییس محدثان قمی، او را از [[قم]] تبعید کند اما پس از مدتی او را به قم بازگرداند و از وی پوزش خواست و حتی در مراسم [[تشییع جنازه]] برقی، پا برهنه و بدون [[عمامه]] حاضر شد تا رفتار پیشین خویش را جبران نماید.<ref>الفهرست، ص 62. خلاصة الاقوال، ص 63.</ref>

[[وحید بهبهانی]] می نویسد: مورد اعتماد بودن برقی قطعی است و آن چه منتقدان گفته‌اند برای ما ثابت نشده، حتی اگر او بر ضعیفان اعتماد كرده باشد می‌توان گفت روش او در نقل حدیث صحیح نبوده است.<ref>الفوائد الرجالیة، ص 43.</ref> [[ابن غضائری]] هم می‌گوید: طعن قمیین مربوط به كسانی است كه احمد از آنها نقل حدیث می‌کرد بوده، نه شخص احمد بن خالد برقی.<ref>رجال ابن غضائری، ص 39.</ref>

برقی از قریب به دویست نفر نقل [[حدیث]] و کتاب‌های بیش از صد نفر را نیز روایت کرده است<ref>سید علی آقایی، مقایسه تحلیلی سه چاب کتاب الرجال برقی.</ref> [[آیت الله خویی]] و در جای جای کتاب خویش به آنان اشاره می کند.<ref>معجم رجال الحدیث، ج 2، ص 31 و 32، 226 و 227، 266 و 267.</ref>