کاربر ناشناس
حله (شهر): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←حلّه شهری شیعه نشین
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mgolpayegani |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
==جمعیت== | ==جمعیت== | ||
جمعیت حلّه در ۱۲۹۹ بالغ بر پانزده هزار نفر بود،<ref>دیولافوا، ص ۶۴۱</ref> چهل سال بعد (۱۳۳۹) به سی هزار تن رسید و حدود پنجاه سال بعد از آن (۱۳۰۵/۱۳۴۴ش) بالغ بر ۸۴۰۰۰ تن شد که حدود ۱۸٪ جمعیت استان [[بابل]] را تشکیل می‌داد.<ref>صباح محمود محمد، ص ۳۶، ۴۶</ref> پس از آن، جمعیت شهر رشد بسیار یافت و در ۱۳۶۶ش با جمعیت حومه به حدود ۲۶۹۰۰۰ تن و در ۱۳۷۰ش به ۲۷۹۰۰۰ تن (هشتمین شهر پرجمعیت [[عراق]]) رسید.<ref>امین، ج ۱۱، ص ۱۵۸؛ وهومن، ج ۱، ص ۸۱۱</ref> | جمعیت حلّه در ۱۲۹۹ بالغ بر پانزده هزار نفر بود،<ref>دیولافوا، ص ۶۴۱</ref> چهل سال بعد (۱۳۳۹) به سی هزار تن رسید و حدود پنجاه سال بعد از آن (۱۳۰۵/۱۳۴۴ش) بالغ بر ۸۴۰۰۰ تن شد که حدود ۱۸٪ جمعیت استان [[بابل]] را تشکیل می‌داد.<ref>صباح محمود محمد، ص ۳۶، ۴۶</ref> پس از آن، جمعیت شهر رشد بسیار یافت و در ۱۳۶۶ش با جمعیت حومه به حدود ۲۶۹۰۰۰ تن و در ۱۳۷۰ش به ۲۷۹۰۰۰ تن (هشتمین شهر پرجمعیت [[عراق]]) رسید.<ref>امین، ج ۱۱، ص ۱۵۸؛ وهومن، ج ۱، ص ۸۱۱</ref> | ||
==حلّه شهری | ==حلّه شهری شیعه‌نشین== | ||
این شهر در قرن پنجم دارالعلم [[شیعه]] گردید و بزرگ‌ترین علما و فقهای شیعه در آن ظهور کردند،<ref>احمد کرمانشاهی، ج۱، ص۲۰۱- | این شهر در قرن پنجم دارالعلم [[شیعه]] گردید و بزرگ‌ترین علما و فقهای شیعه در آن ظهور کردند،<ref>احمد کرمانشاهی، ج۱، ص۲۰۱-۲۰۲؛ امین، ج۱۱، ص۱۵۶</ref> در قرن هفتم [[حوزه علمیه حله]]، پررونق‌ترین مرکز علمی و مقرّ بزرگ‌ترین علمای شیعه و محل تدریس آن‌ها بود<ref>امین، ج ۱۱، ص ۱۵۷</ref> و خاندان‌های علمی زیادی چون [[آل‌بطریق]]، [[آل‌نَما]]، [[آل طاووس]]، [[آل‌مطهر]] در این شهر ظهور کردند که در منابع قدیم و جدید بسیاری به آن‌ها اشاره شده است.<ref>بحرانی، ص ۲۳۵۲۳۷؛ خوانساری، ج ۴، ص ۳۲۵-۳۳۹، ج ۶، ص۳۳۰-۳۳۹، امین، ج ۱۱، ص ۱۵۷، ۱۷۷-۱۷۸</ref> | ||
[[ابن‌بطوطه]] که در حدود سال ۷۲۵ از حلّه دیدن کرده، آن را شهری پررونق وصف کرده است. به نوشته | [[ابن‌بطوطه]] که در حدود سال ۷۲۵ از حلّه دیدن کرده، آن را شهری پررونق وصف کرده است. به نوشته وی، همه اهالی حله [[شیعه]] و [[دوازده امامی]] بودند و در آنجا مسجدی بوده به نام «مشهد صاحب‌الزمان» که مردم اعتقاد داشتند [[امام زمان(عج)]] وارد این مسجد شده و در آنجا غایب گردیده است و سپس ظهور خواهد کرد. به گزارش او، مردم هر روز با تشریفاتی خاص در آستانه این مکان از امام منتظر درخواست ظهور می‌کنند. وی بار دیگر، در بازگشت از هند وارد حلّه شده و یادآوری کرده که این همان شهری است که مشهد صاحب‌الزمان در آن قرار دارد. | ||
آنگاه اشاره کرده که در همان سال‌ها والی غیرشیعی آنجا مردم را از انجام مراسم خاص خود بازداشته و در اندک زمانی پس از این ممانعت درگذشته است. این حادثه موجب شده است که [[شیعه|شیعیان]] قوت گیرند و آن مراسم همچنان ادامه یابد.<ref>ج ۲، ص ۶۶۲</ref> | آنگاه اشاره کرده که در همان سال‌ها والی غیرشیعی آنجا مردم را از انجام مراسم خاص خود بازداشته و در اندک زمانی پس از این ممانعت درگذشته است. این حادثه موجب شده است که [[شیعه|شیعیان]] قوت گیرند و آن مراسم همچنان ادامه یابد.<ref>ج ۲، ص ۶۶۲</ref> | ||