کاربر ناشناس
حله (شهر): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Hasaninasab جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
===قرن هشتم=== | ===قرن هشتم=== | ||
در ۷۱۲، در دوران فرمانروایی [[سلطان محمد خدابنده]]، که به [[شیعه|تشیع]] گرویده بود، حکومت حلّه به صورت تیول به [[امیر مُهَنّا بن‌عیسی]] از [[آل‌فضل]] واگذار شد. او نیز پسرش سلیمان را به نیابت خود برگزید و این خاندان تا ۷۳۶ در حلّه حکومت کردند.<ref>عماد عبدالسلام رئوف، ص ۲۸۲</ref> | در ۷۱۲، در دوران فرمانروایی [[اولجایتو|سلطان محمد خدابنده]]، که به [[شیعه|تشیع]] گرویده بود، حکومت حلّه به صورت تیول به [[امیر مُهَنّا بن‌عیسی]] از [[آل‌فضل]] واگذار شد. او نیز پسرش سلیمان را به نیابت خود برگزید و این خاندان تا ۷۳۶ در حلّه حکومت کردند.<ref>عماد عبدالسلام رئوف، ص ۲۸۲</ref> | ||
در ۷۳۹، شیخ‌حسن بزرگ جلایری پس از تصرف [[عراق]]، با سپاه انبوهی به حلّه لشکر کشید و آنجا را نیز فتح کرد.<ref>ابن‌بطوطه، ج ۱، ص۲۳-۰؛ابن‌عنبه، ص۱۸۰-۱۸۱</ref> در دوران فرمانروایی [[شیخ‌حسن جلایری]]، حلّه آرامش یافت و علما به این شهر رفت‌وآمد کردند.<ref>امین، ج ۱۱، ص ۲۰۳</ref> | در ۷۳۹، شیخ‌حسن بزرگ جلایری پس از تصرف [[عراق]]، با سپاه انبوهی به حلّه لشکر کشید و آنجا را نیز فتح کرد.<ref>ابن‌بطوطه، ج ۱، ص۲۳-۰؛ابن‌عنبه، ص۱۸۰-۱۸۱</ref> در دوران فرمانروایی [[شیخ‌حسن جلایری]]، حلّه آرامش یافت و علما به این شهر رفت‌وآمد کردند.<ref>امین، ج ۱۱، ص ۲۰۳</ref> | ||