بطحاء (شهر)
 | برای اثباتپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکیشیعه برای ارجاع به منابع با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. |
شهر بطحاء از شهرهای مغرب و در نزدیکی شهر تلمسان که در زمان عبدالمؤمن از خلفای موحدین، توسعه و آبادانی یافت و از شهرهای مهم در زمینه کشاورزی نیز گردید. از این شهر اکنون ویرانه‌هایی باقی مانده است.
مکان شهر
شهر بطحاء در مغرب از توابع ناحیه تاهرت و در نزدیکی تلمسان قرار داشت.[۱] محمد بن تومرت (متولد ۵۳۴ ه.ق/۱۱۳۰م) به هنگام بازگشت از مشرق، با یاران خود در بطحاء اقامت کرد و سپس سفر خود را به سوی فاس ادامه داد.
توسعه بطحاء
پس از آن که عبدالمؤمن خلیفه موحدی قدرت را در دست گرفت، بطحاء را توسعه داد و در عمران و آبادانی آن کوشید.[۲] دشت وسیع بطحاء مرکز اصلی کشت گندم به شمار می‌آمد که از این راه درآمد سرشاری عاید پادشاهی تلمسان می‌شد.[۳] در قرن چهارم هجری قمری به سبب استیلای ابوالحسن مرینی بر بطحاء و نیز انقراض سلسله بنی زیان در تلمسان، این شهر رو به ویرانی نهاد و به تدریج خالی از سکنه شد.
سکونت عارفی در بطحاء
بعدها عارفی با یاران خود در آنجا سکنی گزید. پیشه آنان کشاورزی و دامداری بود و همین امر، نقش بسزایی در آبادانی مجدد منطقه داشتند. شهرت آن عارف به تدریج در سراسر آسیا و آفریقا پیچید و بر جمع مریدانش افزوده شد؛ چندان که ۵۰۰ تن با او در بطحاء به سر می‌بردند و همه ساله افراد زیادی به قصد دیدار وی با نذورات و هدایای خود به بطحاء روی می‌نهادند.[۴] امروزه ویرانه‌های بطحاء در مسیر بزرگ راه تلمسان به الجزیره به چشم می‌خورد.[۵]
پانویس
منابع
- حجی، محمد و محمداخضر، حاشیه بر وصف افریقیا، بیروت، ۱۹۸۳ میلادی
- لئون افریقی، حسن بن محمد وزان، وصف افریقیا، ترجمه محمد حجی و محمد اخضر، بیروت، ۱۹۸۳ میلادی
- یاقوت حموی، ابو عبد الله شهاب الدین بن عبد الله، معجم البلدان، بیروت،دار صادر، چاپ دوم، ۱۹۹۵ میلادی