بحث کاربر:Rahmani/صفحه تمرین
مناهی النبی
- شناسه باید نماینده متن باشد. در متن، اشاره‌ای کوتاه به مضمون حدیث شده، اما در شناسه اثری از آن نیست.
- بخش معرفی حدیث باید گویاتر باشد. وقتی حدیثی آنقدر مهم است که مستقلا مدخل دارد، دست‌کم مضمون روایت باید گزارش شود. همه چیزی که در این صفحه درباره مضمون حدیث ذکر شده، این است که مشتمل بر موضوعات اخلاقی و اجتماعی است که پیامبر آنها را نهی کرده. توضیح، باید چیز بیشتری به مخاطب بدهد. پیامبر دقیقا چه چیزهایی را نهی کرده؟ دست‌کم یکی دو مورد را مثال بزنید.
- جمله «این نشانه مجهول بودن راوی و از نشانه‌های ضعف روایت است»، جانبدارانه و غیرگزارشگرانه است؛ چرا که ما باید نظر دیگران را نقل کنیم، نه اینکه خودمان تحلیل ارائه کنیم.
- بسیاری از گزاره‌های مقاله پانویس ندارد و برخی از پانویس‌ها، ناقص است.
- حجم مطالب درباره سند و منبع روایت بیش از اندازه لازم است. در چنین مواردی، باید اصل را بر گزارش مضمون گذاشت و روایت و منابع را در حجم کمتری بیان کرد.
- هر بخش را به گونه‌ای بنویسید که مستقل از بخش‌های دیگر قابل فهم باشد. آغاز یک بخش نباید طوری باشد که اشاره به بخش قبل داشته باشد. بخش «سند روایت» را با این ترکیب شروع کرده‌اید:«در هر دو کتاب»، بی آنکه اسمی از کتاب‌های مذکور ببرید. از تکرار چنین مواردی نترسید. مخاطب باید بتواند هر بخشی از متن را که انتخاب کرد، بخواند و متوجه شود.
خسته نباشید--حسن اجرایی (بحث) ۷ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۲۱ (UTC)