ویکی شیعه:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۲۰/۲۱
ناصِر کَبیر (۲۳۰-۳۰۴ق) سومین حاکم علوی طبرستان در قرن سوم هجری و از نوادگان امام سجاد(ع) بود. نام اصلی وی، حسن بن علی و ملقب به ناصر اُطرُوش و الناصر للحق بوده است. ناصر کبیر را فرمانروایی عادل معرفی کرده‌اند و بر اساس گزارش تاریخ طبری، مردم طبرستان هیچ حکومتی را همانند حکومت وی، عادلانه ندیده‌اند. سید مرتضی نیز از مرتبه علمی، زهد و فقاهت ناصر کبیر سخن گفته‌است.
او نقش مهمی در اسلام آوردن و شیعه شدن مردم طبرستان داشته است. ناصر کبیر علاوه بر طبرستان، بر نقاط دیگری از شمال ایران از جمله دیلم و بخش‌های شرقی گیلان نیز حاکم شد و مرکز حکومتش را آمل قرار داد. حمایت از عالمان و دانشمندان، دعوت از سادات برای زندگی در طبرستان و تأسیس مساجد از اقدامات وی دانسته شده است.
ناصر کبیر، زیدی‌مذهب بود، با این حال، افندی اصفهانی در ریاض العلماء، او را از بزرگان امامیه دانسته است. به گفته وی، ناصر کبیر آثاری بر اساس مذهب شیعه امامیه و آثار دیگری مبتنی بر مذهب زیدیه دارد. کتاب الاحتساب، نوشته ناصر کبیر، درباره اجرای امور حسبه و همچنین اثر کلامی البساط، از نوشته‌های اوست. وی همچنین اثری فقهی داشته که سید مرتضی در کتاب مسائل الناصریات به آن پاسخ داده است.
همایش بین‌المللی بزرگداشت ناصر کبیر، در سال ۱۳۹۲، با حضور جمعی از دانشمندان مسلمان از یمن، سوریه و لبنان، در ایران برگزار شد.