حضرت معصومه سلام الله علیها: تفاوت میان نسخه‌ها

علمای [[شیعه]] جایگاه والایی برای فاطمه معصومه قائل‌اند و روایاتی درخصوص منزلت او و اهمیت [[زیارت]]ش نقل می‌کنند. [[علامه مجلسی]] در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالانوار]] به [[حدیث|حدیثی]] از [[امام صادق(ع)]] پرداخته که طبق آن، شیعیان با [[شفاعت]] حضرت معصومه(س) به [[بهشت]] وارد می‌شوند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۹، ص۲۶۷.</ref> در فرازی از [[زیارتنامه]] فاطمه معصومه هم، از وی درخواست شفاعت شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۹، ص۲۶۷؛ مجلسی، زادالمعاد، ۱۴۲۳ق، ص۵۴۸-۵۴۷.</ref>{{یادداشت|'''یا فاطِمَةُ ا ِشْفَعی لی فِی الْجَنَّهِ  فَاِنَّ لَکِ عِنْدَاللهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْن'''. در این فراز ازیارت نامه علت در خواست شفاعت از فاطمه معصومه برای ورود به [[بهشت]] مقام والای او دانسته شده که از این مقام تعبیر به «شأن» شده است. تعبیر به «شأن» در [[زیارت جامعه]] کبیره در باره امامان معصوم(ع) نیز آمده است «مُسْتَبْصِرٌ '''بِشَأْنِكُمْ'''» ودر ادامه‌اش تصریح به گمراهی دشمنان و مخالفان امامان معصوم(ع) شده است «أَنِّي مُؤْمِنٌ بِكُمْ ...وَبِضَلالَةِ مَنْ خالَفَكُمْ». در زیارت جامعه کبیره شأن کبیر و شفاعت مقبول در کنار هم قرار گرفته است که بیانگر ارتباط میان این دو است «وَلَكُمُ الْمَوَدَّةُ الْواجِبَةُ، وَالدَّرَجاتُ الرَّفِيعَةُ، وَالْمَقامُ الْمَحْمُودُ، وَالْمَكانُ الْمَعْلُومُ عِنْدَاللهِ عَزَّوَجَلَّ، وَالْجاهُ الْعَظِيمُ، وَ'''الشَّأْنُ الْكَبِيرُ، وَالشَّفاعَةُ الْمَقْبُولَةُ'''»  بنابر این شاید بتوان مقام و شأن در باره حضرت معصومه را نیز بهره‌مندی او از مقامی دانست که در پرتو آن حق [[شفاعت]] دارد. }}