محمد بن علی الهادی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه: افزایش
(←جایگاه: اصلاح) |
(←جایگاه: افزایش) |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
به گفته [[باقر شریف قرشی]]، محقق شیعه (درگذشته۱۴۳۳ق)، اخلاق و ادب سید محمد او را از دیگران متمایز میکرد.<ref>قرشی، موسوعة سیرة اهل البیت الامام الحسن العسکری، ۱۴۳۳ق، ج۳۴، ص۲۶.</ref> از این‌رو برخی [[شیعیان]] تصور می‌کردند که [[امامت]] پس از [[امام هادی(ع)]] به او می‌رسد.<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۸۹۱؛ قرشی، موسوعة سیرة اهل البیت الامام الحسن العسکری، ۱۴۳۳ق، ج۳۴، ص۲۶.</ref> سید محمد همواره ملازم برادرش امام حسن عسکری(ع) بود<ref>اردوبادی، حیاة و کرامات ابوجعفر محمد بن الامام علی الهادی(ع)، ص۲۱.</ref> و به گفته باقرشریف قرشی، امام عسکری(ع) تربیت و آموزش او را برعهده داشت.<ref> قرشی، موسوعة سیرة اهل البیت الامام الحسن العسکری، ۱۴۳۳ق، ج۳۴، ص۲۶.</ref> بر پایه آنچه [[شیخ عباس قمی]] نقل کرده، امام حسن عسکری(ع) در مرگ سید محمد گریبان خود را چاک زد و در پاسخ کسانی که به او اعتراض کردند به گریبان چاک دادن [[حضرت موسی]] در مرگ برادرش [[هارون (پیامبر)|هارون]] استناد کرد.<ref> قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۴۱۰؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۵.</ref> | به گفته [[باقر شریف قرشی]]، محقق شیعه (درگذشته۱۴۳۳ق)، اخلاق و ادب سید محمد او را از دیگران متمایز میکرد.<ref>قرشی، موسوعة سیرة اهل البیت الامام الحسن العسکری، ۱۴۳۳ق، ج۳۴، ص۲۶.</ref> از این‌رو برخی [[شیعیان]] تصور می‌کردند که [[امامت]] پس از [[امام هادی(ع)]] به او می‌رسد.<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۸۹۱؛ قرشی، موسوعة سیرة اهل البیت الامام الحسن العسکری، ۱۴۳۳ق، ج۳۴، ص۲۶.</ref> سید محمد همواره ملازم برادرش امام حسن عسکری(ع) بود<ref>اردوبادی، حیاة و کرامات ابوجعفر محمد بن الامام علی الهادی(ع)، ص۲۱.</ref> و به گفته باقرشریف قرشی، امام عسکری(ع) تربیت و آموزش او را برعهده داشت.<ref> قرشی، موسوعة سیرة اهل البیت الامام الحسن العسکری، ۱۴۳۳ق، ج۳۴، ص۲۶.</ref> بر پایه آنچه [[شیخ عباس قمی]] نقل کرده، امام حسن عسکری(ع) در مرگ سید محمد گریبان خود را چاک زد و در پاسخ کسانی که به او اعتراض کردند به گریبان چاک دادن [[حضرت موسی]] در مرگ برادرش [[هارون (پیامبر)|هارون]] استناد کرد.<ref> قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۴۱۰؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۵.</ref> | ||
بنا به گزارش [[سعد بن عبدالله اشعری]] و [[حسن بن موسی نوبختی]] از فرقه‌نگاران شیعه قرن سوم و چهارم، گروهی از شیعیان پس از شهادت امام هادی(ع) وفات سید محمد را انکار کرده و به امامت او معتقد شدند و سید محمد را جانشین پدرش و همان [[مهدی موعود]] دانستند؛ چراکه امام هادی(ع) او را برای امامت معرفی کرده و از آنجا که نسبت [[دروغ]] به امام جایز نیست و [[بداء]] هم رخ نداده، پس او در حقیقت نمرده و پدرش او را از گزند مردم پنهان کرده است.<ref> اشعری قمی، المقالات و الفرق، ۱۳۶۰ش، ص۱۰۱؛ نوبختی، فرق الشیعه، ۱۴۰۴ق، ص۹۴.</ref> همه موارد پیش‌گفته در حالی بود که سید محمد در زمان حیات امام هادی(ع) از دنیا رفته بود<ref> اشعری، المقالات و الفرق، ۱۳۶۰ش، ص۱۰۱.</ref> و امام هادی(ع) در روزی که سید محمد از دنیا رفته بود برای مردمی که جهت عرض تسلیت نزد وی آمده بودند، به امامت [[امام حسن عسکری(ع)]] اشاره کرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۳ش، ج۵۰، ص۲۴۶.</ref> بر پایه روایتی در آن هنگام حدود ۱۵۰ نفر از [[آل ابی‌طالب]]، [[بنی‌هاشم]]، [[قریش]] و... حضور داشتند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۳ش، ج۵۰، ص۲۴۵.</ref> | بنا به گزارش [[سعد بن عبدالله اشعری]] و [[حسن بن موسی نوبختی]] از فرقه‌نگاران شیعه قرن سوم و چهارم، گروهی از شیعیان پس از شهادت امام هادی(ع) وفات سید محمد را انکار کرده و به امامت او معتقد شدند و سید محمد را جانشین پدرش و همان [[مهدی موعود]] دانستند؛ چراکه امام هادی(ع) او را برای امامت معرفی کرده و از آنجا که نسبت [[دروغ]] به امام جایز نیست و [[بداء]]{{یادداشت|از مهمترین حوادثی که در تاریخ امامیه، با موضوع بداء پیش آمده، مرگ محمد فرزند بزرگ‌تر امام علی النقی (ع)(امام دهم) است که به گمان گروهی از شیعیان، امام بعد از امام دهم بود؛ اما بواسطه مرگش در زمان حیات پدرش، بداء حاصل شد و مشخص گردید که امام بعدی، فرزند دیگر یعنی امام حسن عسکری بود. }} هم رخ نداده، پس او در حقیقت نمرده و پدرش او را از گزند مردم پنهان کرده است.<ref> اشعری قمی، المقالات و الفرق، ۱۳۶۰ش، ص۱۰۱؛ نوبختی، فرق الشیعه، ۱۴۰۴ق، ص۹۴.</ref> همه موارد پیش‌گفته در حالی بود که سید محمد در زمان حیات امام هادی(ع) از دنیا رفته بود<ref> اشعری، المقالات و الفرق، ۱۳۶۰ش، ص۱۰۱.</ref> و امام هادی(ع) در روزی که سید محمد از دنیا رفته بود برای مردمی که جهت عرض تسلیت نزد وی آمده بودند، به امامت [[امام حسن عسکری(ع)]] اشاره کرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۳ش، ج۵۰، ص۲۴۶.</ref> بر پایه روایتی در آن هنگام حدود ۱۵۰ نفر از [[آل ابی‌طالب]]، [[بنی‌هاشم]]، [[قریش]] و... حضور داشتند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۳۶۳ش، ج۵۰، ص۲۴۵.</ref> | ||
به گفته میرزا حسین نوری، محدث شیعه (درگذشته ۱۳۲۰ق)، کرامات سید محمد [[متواتر]] و نزد [[اهل سنت]] هم معروف است؛ بر همین اساس مردم [[عراق]] می‌ترسند به نام او [[سوگند]] یاد کنند، اگر کسی به برداشتن مالی متهم شود، آن را برمی‌گرداند اما به سید محمد قسم نمی‌خورد.<ref>نوری، نجم الثاقب، ۱۳۸۴ق، ج۱، ص۲۷۲.</ref> در برخی منابع، [[کرامت|کراماتی]] از سید محمد نقل شده است؛ از جمله محمدعلی اردوبادی (۱۳۱۲-۱۳۸۰ق) در کتاب «حیاة و کرامات ابوجعفر محمد بن الامام علی الهادی(ع)» حدود ۶۰ کرامت از وی ذکر کرده است.<ref> اردوبادی، حیاة و کرامات ابوجعفر محمد بن الامام علی الهادی(ع)، ۱۴۲۷ق، ص۵۰ به بعد.</ref> | به گفته میرزا حسین نوری، محدث شیعه (درگذشته ۱۳۲۰ق)، کرامات سید محمد [[متواتر]] و نزد [[اهل سنت]] هم معروف است؛ بر همین اساس مردم [[عراق]] می‌ترسند به نام او [[سوگند]] یاد کنند، اگر کسی به برداشتن مالی متهم شود، آن را برمی‌گرداند اما به سید محمد قسم نمی‌خورد.<ref>نوری، نجم الثاقب، ۱۳۸۴ق، ج۱، ص۲۷۲.</ref> در برخی منابع، [[کرامت|کراماتی]] از سید محمد نقل شده است؛ از جمله محمدعلی اردوبادی (۱۳۱۲-۱۳۸۰ق) در کتاب «حیاة و کرامات ابوجعفر محمد بن الامام علی الهادی(ع)» حدود ۶۰ کرامت از وی ذکر کرده است.<ref> اردوبادی، حیاة و کرامات ابوجعفر محمد بن الامام علی الهادی(ع)، ۱۴۲۷ق، ص۵۰ به بعد.</ref> | ||