حسن صباح: تفاوت میان نسخه‌ها

حسن، پس از بازگشت به ایران، نُه سال به عنوان [[داعی اسماعیلی]]، در ایران سفر کرد و در همین دوره، سیاست انقلابی خود را طرح نمود و قدرت نظامی سلجوقیان را در مناطق گوناگون ارزیابی کرد<ref> رجوع کنید به خراسانی فدائی، ص۸۹-۹۰ </ref> تا حدود ۴۸۰ق، او توجه خود را به ایالات سواحل [[دریای مازندران]]، به خصوص به منطقه کوهستانی [[دیلم]]، معطوف کرده بود. این منطقه از قدیم پناهگاهی برای [[علویان (طبرستان)|علویان]] و [[شیعیان]] به شمار می‌آمد و از مراکز قدرت [[سلجوقیان]] در مرکز و مغرب [[ایران]]، دور بود.

علاوه بر این، دعوت اسماعیلیه در دیلم، که عمدتاً سنگر [[شیعیان زیدی]] بود، تا حدودی اشاعه پیدا کرده بود. در این زمان، حسن صباح برای شورش برضد سلجوقیان نقشه می‌کشید و در جستجوی محل مناسبی بود که بتواند پایگاه عملیاتی خود را در آنجا مستقر کند. به این منظور، سرانجام [[الموت|قلعه الموت]] را در منطقه [[رودبار]] انتخاب کرد.