حسن صباح: تفاوت میان نسخه‌ها

اسماعیلیان توجه خود را به نواحی نزدیک‌تر به مقرّ سلجوقیان در اصفهان نیز معطوف کرده بودند. در این منطقه، رهبری اسماعیلیه با احمد، فرزند [[عبدالملک بن عطّاش]]، بود و وی با تصاحب [[قلعه شاه دز]]/ دژ در ۴۹۴، پیروزی مهمی در حومه [[اصفهان]] کسب کرد، به طوری که حدود سی هزار نفر را در ناحیه اصفهان به کیش اسماعیلی درآورد.<ref> رجوع کنید به ظهیری نیشابوری، ص۴۰؛ راوندی، ص۱۵۴ـ۱۵۷؛ رشیدالدین فضل اللّه، ص۱۲۰؛ کاشانی، زبدة التواریخ، ص۱۵۶.</ref>

حسن صباح از ابتدا و به خوبی میدانست که پس از ملکشاه دیگر سلطان قدرتمندی نیست که لازم باشد وی را با سپاهی بزرگ براندازد. قدرت سیاسی و نظامی سلجوقیان عمدتاً میان امیران بسیاری تقسیم شده بود که هر یک از آنان ناحیه‌ای را به اقطاع در اختیار داشتند.<ref> رجوع کنید به ابن اثیر، ج۱۰، ص۲۱۱، ۳۱۷ـ۳۱۹؛ ظهیری نیشابوری، ص۳۰ـ۳۳.</ref>

بنابراین، حسن صباح کوشید تا ناحیه به ناحیه، از طریق قلعه‌های نفوذناپذیر بسیار بر سلجوقیان غلبه کند. فرماندهان این قلعه‌ها دستورهای کلی خود را از الموت میگرفتند ولی در محل خود، آزادی عمل داشتند.