بنی‌قریظه: تفاوت میان نسخه‌ها

==اطلاعات کلی==

بنی قریظه، در برخی منابع، به همراه بنی نضیر، از نسل [[حضرت هارون |هارون]] برادر [[حضرت موسی]] (ع) دانسته شده‌ است.<ref>ابوالفرج اصفهانی، الأغانی، ۱۹۹۴م، ج۲۲، ص۳۴۳؛ مقدسی، البدء والتاریخ، ۱۸۹۹-۱۹۱۹م، ج۴، ص۱۲۹-۱۳۰؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۸۴.</ref> با این حال، منابع دیگری، آن را از طایفة جُذام در [[فلسطین]] می‌دانند که در عهد عادیا بن سموئل به دین یهود گرویدند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۴۰۸.</ref>

گفته شده است یهودیان بنی قریظه، پیش از مهاجرت قبایل عربِ اَوْس و خَزْرَجْ به [[یثرب]]، در آن شهر زندگی می‌کرده‌اند.<ref>ابوالفرج اصفهانی، الأغانی، ۱۹۹۴م، ج۲۲، ص۳۴۳؛ مقدسی، البدء والتاریخ، ۱۸۹۹-۱۹۱۹م، ج۴، ص۱۲۹-۱۳۰؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۸۴.</ref> بر این اساس، به دنبال جنگ رومیان با یهودیان در سال ۷۰ میلادی، بنی قریظه به [[حجاز]] گریخته و در مَهزور از نواحی یثرب ساکن شده بودند.<ref>ابوالفرج اصفهانی، الأغانی، ۱۹۹۴م، ج۲۲، ص۳۴۴.</ref>

بنی قریظه در کنار دیگر قبایل یهودی، اداره حکومت شهر یثرب را به دست داشته‌اند. فرمانروای آنان القیطوان یا فطیون، خراجگزار مرزبان ایرانی، الزاره در بحرین گزارش شده است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۸۳، ۸۵.</ref> منابع تاریخی، از کاهش قدرت یهودیان در مدینه، پس از شکست حکومت یهودی [[یمن]] از پادشاه مسیحی [[حبشه]] خبر داده‌اند. حکومت حبشه، تحت حمایت [[روم]] بوده است. سرانجام، در جنگ قبیلة [[خزرج]] با یهودیان، فرمانروای آنان به قتل رسیده و اعراب، اداره شهر را به دست گرفته‌اند.<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، ۱۸۹۹-۱۹۱۹م، ج۴، ص۱۳۰.</ref>

 

==غزوه بنی قریظه==

تنها گزارشی که به طور مستقل درباره بنی قریظه در منابع اسلامی وجود دارد، مربوط به‌جنگ مسلمانان با آنان در سال پنجم هجری است. سایر گزارش‌ها درباره تاریخ و احوال این قبیله، در ضمن مطالب مربوط به تاریخ اوس و خزرج ذکر شده است.

 

بنابر منابع تاریخی، سعد بن معاذ، در حالی که مجروح و بیمار بود، از چادر خود به طرف بنی قریظه رفت و برخلاف انتظار طایفه‌اش که هم‌پیمان بنی قریظه بودند، حکم کرد که سزای مردان جنگجوی بنی قریظه قتل است و باید اموال‌شان تقسیم و کودکانشان اسیر گردند.<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۲۲-۲۲۳.</ref> در منابع آمده است که پیامبر(ص)، این حکم سعد بن معاذ را حکم خدا دانسته است.<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۲۲-۲۲۳؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۴۱۲، ج۲، ص۵۲؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۵۷-۵۹؛ مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۳۰۲.</ref> علت روی‌دادن این جنگ، پیمان‌شکنی بنی قریظه و همکاری با مشرکان در [[جنگ احزاب]] علیه مسلمانان دانسته شده است.