پرش به محتوا

فرهنگ فقه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۲
جز
خط ۶۹: خط ۶۹:
*'''جلد ششم''': قائم-قیمی.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6343 فرهنگ فقه]، کتابخانه دیجیتال نور.</ref>
*'''جلد ششم''': قائم-قیمی.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6343 فرهنگ فقه]، کتابخانه دیجیتال نور.</ref>
{{پایان}}
{{پایان}}
نخستین مطلب کتاب در باره «ائمه» است که جمع امام است و در کلمات فقها دارای دو مفهوم عام و خاص است. مصادیقِ مفهومِ عام این واژه در فقه عبارتند از:  حاکم و ولىّ مسلمانان( [[ولایت فقیه|ولی فقیه]])، امام جماعت و امام جمعه. مصادیق مفهوم خاص واژه امام (نزد اماميّه) عبارتند از: دوازده نفْس مقدّس و پاک که از جانب [[خدا|خداوند]] متعال داراى منصب والاى [[امامت]] و ولایت‌اند. امام به اين معنا، داراى ولایت مطلق و معصوم از گناه و هر گونه لغزش، اشتباه و فراموشى است و نیز حجّت خدا بر خلق و خلیفه او در زمین است.  <ref>موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۸۳. </ref>
نخستین مدخل کتاب در باره «ائمه» است که جمع امام است و در کلمات فقها دارای دو مفهوم عام و خاص است. مصادیقِ مفهومِ عام این واژه در فقه عبارتند از:  حاکم و ولىّ مسلمانان( [[ولایت فقیه|ولی فقیه]])، امام جماعت و امام جمعه. مصادیق مفهوم خاص واژه امام (نزد اماميّه) عبارتند از: دوازده نفْس مقدّس و پاک که از جانب [[خدا|خداوند]] متعال داراى منصب والاى [[امامت]] و ولایت‌اند. امام به اين معنا، داراى ولایت مطلق و معصوم از گناه و هر گونه لغزش، اشتباه و فراموشى است و نیز حجّت خدا بر خلق و خلیفه او در زمین است.  <ref>موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۸۳. </ref>


==منابع استفاده‌شده==
==منابع استفاده‌شده==
۱۶٬۸۲۷

ویرایش