کاربر ناشناس
حدوث و قدم: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hrezaei |
imported>Hrezaei جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حدوث و قِدَم'''، یکی از مباحث و مسائل [[فلسفه]] و [[كلام اسلامى]] است. | '''حدوث و قِدَم'''، یکی از مباحث و مسائل [[فلسفه]] و [[كلام اسلامى]] است. این مسئله به دو صورت ذاتی و زمانی مطرح شده است. حدوث و قدم زمانی مربوط به آغاز پیدایش عالم است. حدوث زمانی به معنای این است که پیدایش عالم طبیعیت از یک زمانی آغاز شده است و قبل از آن زمان، عالمی در کار نبوده است. قدم زمانی نیز به این معناست که جهان از ازل وجود داشته است و هیچ زمانی نبوده که جهان در آن زمان وجود نداشته باشد و هر زمانی که در نظر گرفته شود، جهان در آن زمان وجود داشته است. | ||
==اهمیت== | ==اهمیت== | ||
مسئله حادث یا قدیم بودن عالم مبحثى است كهن كه از قرنها پیش تاكنون فیلسوفان و متكلمان | مسئله حادث یا قدیم بودن عالم مبحثى است كهن كه از قرنها پیش تاكنون فیلسوفان و متكلمان بر سر اختلاف نظر داشته اند.<ref>رجوع کنید به: دلالة الحائرین، ج 1، ص 183</ref>. | ||
این | این مسئله ارتباط زیادی با بسیارى از مباحث كلامى دارد، چنانكه مباحثى مانند جسم، [[جوهر]] و [[عرض]]، [[وجوب]] و [[امكان]]، [[حركت]] و سكون، مكان و زمان و نیز پارهاى از دیگر مسائل در [[طبیعیات]]، یا به عنوان مقدمه ای برای این مسئله اند یا از آن تاثیر گرفته اند. <ref>رجوع کنید به: المحیط بالتكلیف، ص 37ـ 39؛ الارشاد الى قواطع الادلة فى اصول الاعتقاد، ص 39ـ40؛ حدوثالعالم، ص 2ـ4؛ دلالة الحائرین، ج 1، ص 195ـ196؛ انوار الملكوت فى شرح الیاقوت، ص 28</ref>. | ||
مباحث | مباحث مرتبط با [[الهیات]] به معنای اخص و خداشناسی نیز اساسا با این مبحث آغاز میشود و تقریباً هیچیك از مباحث آن نیست كه، هر چند به طور ضمنى، موضعگیرى در این بحث مقدمه آن نباشد، تا آنجا كه بیشتر متكلمان اعتقاد به حدوث عالم را از زمره [[ضروریات]] دین شمردهاند <ref>براى نمونه رجوع کنید به: اصولالدین، ص70؛ المسائل الخمسون فى اصولالدین، ص 18</ref>. | ||
اهتمام متكلمان به این مبحث باعث شده كه اثبات حدوث عالم، كه در صدر ادله اثبات وجود خدا بوده است، نهایتا شكلى مستقل پیدا كند و نیز نقطه آغازى براى انتقال ذهنیت متكلمان از طبیعیات به مباحث [[مابعدالطبیعه]] شود <ref>من العقیدة الى الثورة، ج 2، ص 8ـ10</ref>. | اهتمام متكلمان به این مبحث باعث شده كه اثبات حدوث عالم، كه در صدر ادله اثبات وجود خدا بوده است، نهایتا شكلى مستقل پیدا كند و نیز نقطه آغازى براى انتقال ذهنیت متكلمان از طبیعیات به مباحث [[مابعدالطبیعه]] شود <ref>من العقیدة الى الثورة، ج 2، ص 8ـ10</ref>. |