محمدکاظم خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها
افزودن منبع
(اصلاح منبع) |
(افزودن منبع) |
||
| خط ۱۵۹: | خط ۱۵۹: | ||
#جبهه مبارزه با بیگانگان و دفاع از [[ایران|کشور ایران]] در برابر تجاوز آنان.<ref>حائری، ''تشیع و مشروطیت در ایران''، ۱۳۶۴ش، ص۱۲۳.</ref> | #جبهه مبارزه با بیگانگان و دفاع از [[ایران|کشور ایران]] در برابر تجاوز آنان.<ref>حائری، ''تشیع و مشروطیت در ایران''، ۱۳۶۴ش، ص۱۲۳.</ref> | ||
===مشروطیت ایران=== | ===مشروطیت ایران=== | ||
خراسانی در پی‌ریزی و شکل‌گیری اولیه جنبش مشروطه نقشی نداشت. به دنبال اوضاع نابسامان اقتصادی، اجتماعی و سیاسی [[ایران]] و تشدید ناآرامی‌ها و تنش‌ها میان دولت و مخالفان در [[تهران]]، از آخوند برای گام پیش نهادن و پشتیبانی از جنبش، درخواست‌های فراوانی صورت گرفت، از جمله از جانب برخی عالمانی که بعداً با مشروطه به مخالفت برخاستند. | خراسانی در پی‌ریزی و شکل‌گیری اولیه جنبش مشروطه نقشی نداشت. به دنبال اوضاع نابسامان اقتصادی، اجتماعی و سیاسی [[ایران]] و تشدید ناآرامی‌ها و تنش‌ها میان دولت و مخالفان در [[تهران]]، از آخوند برای گام پیش نهادن و پشتیبانی از جنبش، درخواست‌های فراوانی صورت گرفت، از جمله از جانب برخی عالمانی که بعداً با مشروطه به مخالفت برخاستند.<ref>[https://rch.ac.ir/article/Details?id=8489 «خراسانی آخوند ملامحمدکاظم (۱)»]، سایت دانشنامه جهان اسلام.</ref> آخوند خراسانی مشروطه را به خوبی می‌شناخت؛ ولی چون انقلاب را در حال شکل‌گیری و وقوع آن را حتمی می‌دید برای آنکه آن را در مسیر آموزه‌های دینی هدایت کند تا مانند جنبش‌های انقلابی پس از [[رنسانس]] در اروپا گرایش ضددینی نیابد، وارد آن شد.<ref>کفایی، «شرح و بیانی مختصر و موجز از حیات و شخصیت آخوند ملامحمدکاظم خراسانی»، ۱۳۸۶ش، ص۴۱۴۵.</ref><br> | ||
آخوند خراسانی به نظام مشروطه به عنوان وسیله‌ای برای جلوگیری از ظلم و ستم به مردم، می‌نگریست و شرکت در جنبش را بر همه مسلمین [[واجب]] می‌شمرد. خراسانی در نامه‌ای به یکی از وعّاظ تهران نوشته: "غرض ما از این همه زحمت، ترضیه حال رعیت، و رفع ظلم از آنان، و اعانه مظلوم، و [[امر به معروف و نهی از منکر]] و غیرها از قوانین اسلامیه نافعه للقوم بوده است."{{مدرک}} | آخوند خراسانی به نظام مشروطه به عنوان وسیله‌ای برای جلوگیری از ظلم و ستم به مردم، می‌نگریست و شرکت در جنبش را بر همه مسلمین [[واجب]] می‌شمرد. خراسانی در نامه‌ای به یکی از وعّاظ تهران نوشته: "غرض ما از این همه زحمت، ترضیه حال رعیت، و رفع ظلم از آنان، و اعانه مظلوم، و [[امر به معروف و نهی از منکر]] و غیرها از قوانین اسلامیه نافعه للقوم بوده است."{{مدرک}} | ||