پرش به محتوا

محمدکاظم خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

imported>M.bahrami
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.bahrami
خط ۷۹: خط ۷۹:


====خصوصیات تدریس====
====خصوصیات تدریس====
آخوند خراسانی در برگزاری جلسات درس، بسیار جدّی بود و با هیچ عذری درس خود را تعطیل نمی‌کرد؛ حتی در ماجرای شیوع وبا در نجف، که بیشتر درس‌های [[حوزه]] تعطیل شد، درس خود را حتی در روز درگذشت سه تن از نزدیکانش، تعطیل نکرد.<ref>کفائی، بیان و شرحی مختصر از حیات و شخصیت آخوند ملامحمدکاظم خراسانی، ص۲۹.</ref>
آخوند خراسانی در برگزاری جلسات درس، بسیار جدّی بود و با هیچ عذری درس خود را تعطیل نمی‌کرد؛ حتی در ماجرای شیوع وبا در نجف، که بیشتر درس‌های [[حوزه]] تعطیل شد، درس خود را حتی در روز درگذشت سه تن از نزدیکانش، تعطیل نکرد.<ref>کفائی،  «شرح و بیانی مختصر و موجز از حیات و شخصیت آخوند ملامحمدکاظم خراسانی»، ۱۳۸۶ش، ص۲۹.</ref>


در برخی از سال‌ها که در نیمه نخست رجب برای [[زیارت]] به [[کربلا]] می‌رفت، در همانجا نیز درس دایر می‌کرد و در ماه [[رمضان]] نیز که درس‌های متداول حوزه تعطیل بود، مباحثی مانند اصول [[عقاید]] یا [[اخلاق]] تدریس می‌کرد.<ref>کفائی، «شرح و بیانی مختصر و موجز از حیات و شخصیت آخوند ملامحمدکاظم خراسانی»، ۱۳۸۶ش، ص۱۱۹.</ref>
در برخی از سال‌ها که در نیمه نخست رجب برای [[زیارت]] به [[کربلا]] می‌رفت، در همانجا نیز درس دایر می‌کرد و در ماه [[رمضان]] نیز که درس‌های متداول حوزه تعطیل بود، مباحثی مانند اصول [[عقاید]] یا [[اخلاق]] تدریس می‌کرد.<ref>کفائی، «شرح و بیانی مختصر و موجز از حیات و شخصیت آخوند ملامحمدکاظم خراسانی»، ۱۳۸۶ش، ص۱۹.</ref>


خراسانی درس فقه را به زبان فارسی و درس [[اصول فقه]] را به زبان عربی می‌گفت.<ref>کفائی، مرگی در نور زندگانی آخوند خراسانی، ۱۳۵۹ش، ص۱۰۳-۱۰۴.</ref>
خراسانی درس فقه را به زبان فارسی و درس [[اصول فقه]] را به زبان عربی می‌گفت.<ref>کفائی، مرگی در نور زندگانی آخوند خراسانی، ۱۳۵۹ش، ص۱۰۳-۱۰۴.</ref>
کاربر ناشناس