کاربر ناشناس
آیه اسراء: تفاوت میان نسخهها
+
imported>Kheradmand (←جستارهای وابسته: +) |
imported>Kheradmand (+) |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
به نظر [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، نویسنده [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، | به نظر [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، نویسنده [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، | ||
آیه اسراء دلالت دارد بر اینکه باید [[خدا]]یی منزه شمرده شود که با عظمت و کبریایش و قدرت بالغهاش و سلطانش بندهاش [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] را در دل یک شب از [[مسجد الحرام]] به [[مسجد الاقصی]] بُرد؛ همان مسجد الاقصایی که در [[بیت المقدس]] است و خدا پیرامونش را مبارک ساخته است. برای اینکه با عظمت و کبریایش آيات بزرگترش را به او نشان بدهد. خدا این کار را کرد چون سميع و بصير است و گفتار او را شنیده و حالش را دیده و دانسته که وی شایسته این کرامت است.<ref>[http://lib.eshia.ir/12016/13/7 طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، منشورات اسماعیلیان، ج۱۳، ص۷- ۸.]</ref> | آیه اسراء دلالت دارد بر اینکه باید [[خدا]]یی منزه شمرده شود که با عظمت و کبریایش و قدرت بالغهاش و سلطانش بندهاش [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] را در دل یک شب از [[مسجد الحرام]] به [[مسجد الاقصی]] بُرد؛ همان مسجد الاقصایی که در [[بیت المقدس]] است و خدا پیرامونش را مبارک ساخته است. برای اینکه با عظمت و کبریایش آيات بزرگترش را به او نشان بدهد. خدا این کار را کرد چون سميع و بصير است و گفتار او را شنیده و حالش را دیده و دانسته که وی شایسته این کرامت است.<ref>[http://lib.eshia.ir/12016/13/7 طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، منشورات اسماعیلیان، ج۱۳، ص۷- ۸.]</ref> | ||
[[جعفر سبحانی|آیتالله سبحانی]]، از [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] و [[تفسیر قرآن|مفسر شیعه]]، از ظاهر آیه اسراء برداشت کرده است که: | |||
#تعبیر «سبحان الّذی» اشاره به تنزیه خدا از هر نقص و عجز است و بر این مطلب دلالت میکند که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] این سفر را نه با نیروی بشری بلکه در پرتو قدرت غیبی الهی انجام داد و تعبیر «أسری» تأکید بر این مطلب است که عامل اصلی سیر و حرکت خدا است. | |||
#این سفر شبانگاه صورت گرفته است و این مطلب علاوه بر لفظ «لیلا» از کلمه «أسری» نیز استفاده میشود، زیرا عرب لفظ مزبور را در «شب روی» به کار میبرد. | |||
#با اینکه ابتدای این سفر از خانه «أمّ هانی» دختر ابو طالب بود؛ خدا آغاز آن را «مسجد الحرام» معرفی فرموده است. شاید بدین دلیل است که عرب، همه مکّه را حرم خدا میخواند. از اینرو، تمام آن نقاط حکم مسجد و حرم خدا را داشته است. بنابراین، صحیح است که بفرماید: «أسری من المسجد الحرام؛ از مسجد الحرام سیر داد.» و بنا به برخی از روایات آغاز سیر از مسجد الحرام بوده است. این آیه اگر چه مبدأ سیر را مسجد الحرام و پایان آن را «مسجد الاقصی» معرفی میکند، ولی هرگز منافاتی ندارد که پیامبر علاوه بر این، سیر دیگری به سوی عالم بالا داشته باشد، زیرا این آیه فقط این قسمت از مسافرت را بیان نموده و قسمت دیگر از برنامه سفر را، آیات سوره «و النجم» متعرض است. | |||
#پیامبر گرامی با بدن و روح سیر نموده است نه فقط با روح و گواه آن لفظ «بعبده» است که در «بدن با روح» به کار میرود و هرگاه معراج وی تنها به صورت روحانی بود، لازم بود بفرماید: «بروحه». | |||
#غرض از این سیر با شکوه، شناساندن مراتب وجود و نشان دادن جهان بزرگ هستی بوده است.<ref>[http://lib.eshia.ir/11247/1/369 سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۳۶۹-۳۷۰.]</ref> | |||
== کاربرد کلامی == | == کاربرد کلامی == | ||
خط ۴۳: | خط ۴۹: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ستون| | {{ستون|۴}} | ||
*[[معراج]] | *[[معراج]] | ||
*[[علم خدا]] | *[[علم خدا]] |