دعای علقمه: تفاوت میان نسخه‌ها

==سبب نامگذاری==

بعضی از محققان این دعا را «دعای صفوان معروف به دعای علقمه» گفته‌اند و بعضی بدون نسبت دادن به [[روایت|راوی]]، آن را دعای بعد از [[زیارت عاشورا]] نامیده‌اند. به هر حال این دعا چون در پی [[حدیث]] [[زیارت عاشورا]] آمده و این حدیث از علقمه روایت شده، به «دعای علقمه» شهرت یافته است.<ref>سید جوادی، دائرة المعارف شیعه، ج۷، ص۵۳۰.</ref>

==مضامین دعای علقمه==

==منبع دعای علقمه==

حضرت فرمايد جز دشمن ما [[اهل بیت]](ع) كه در حق او قبول نشود، قسم خورده حق تعالى به اين بر ذات اقدسش و گواه گرفته ما را بر آنچه كه گواهى دادند به آن ملائكه ملكوت او پس [[جبرئيل]] گفت : يا رسول الله خدا فرستاده مرا به سوى تو به جهت سرور و بشارت تو و شادى و بشارت على و [[فاطمه(س)|فاطمه]] و حسن و حسين و [[امامان]] از اولاد تو عليهم السلام تا روز [[قيامت]] پس مستمر و پاينده باد مسرت تو و مسرت على و فاطمه و حسن و حسين و امامان عليهم السلام و [[شيعه]] شما تا روز [[رستاخيز]] پس صفوان گفت كه [[امام صادق|حضرت صادق]](ع) به من فرمود اى صفوان هر گاه روى داد از براى تو به سوى خداى عز و جل حاجتى، پس زيارت كن به اين زيارت از هر مكانى كه بوده باشى و بخوان اين دعا را و بخواه از پروردگار خود حاجتت را كه برآورده شود از خدا و خدا خلاف نخواهد فرمود وعده خود را بر رسول خود به جود و امتنان خويش و الحمد لله.<ref>طوسی، مصباح المتهجد، ص 543.</ref>