کاربر ناشناس
آیه ابتلای ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
اصلاح لینک
imported>Mgolpayegani جز (←دلالت بر عصمت امام) |
imported>Hasaninasab جز (اصلاح لینک) |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
[[علامه طباطبایی]] به دلیل این که در [[قرآن کریم]] اطلاق «کلمات» بر بخش‌هایی از کلام معهود نیست، دیدگاه مجاهد را در خور اعتنا ندانسته است.<ref>المیزان، ج۱، ص۲۷۰</ref> | [[علامه طباطبایی]] به دلیل این که در [[قرآن کریم]] اطلاق «کلمات» بر بخش‌هایی از کلام معهود نیست، دیدگاه مجاهد را در خور اعتنا ندانسته است.<ref>المیزان، ج۱، ص۲۷۰</ref> | ||
[[محمد بن جریر طبری|طبری]] پس از نقل این اقوال به جز قول اول گفته است: احتمال دارد همه موارد یاد شده مقصود باشد و یا برخی از آنها، زیرا در این باره [[روایت]] معتبری در دست نیست.<ref>جامع البیان، ج۱، ص۶۰۸</ref> | [[محمد بن جریر بن یزید طبری|طبری]] پس از نقل این اقوال به جز قول اول گفته است: احتمال دارد همه موارد یاد شده مقصود باشد و یا برخی از آنها، زیرا در این باره [[روایت]] معتبری در دست نیست.<ref>جامع البیان، ج۱، ص۶۰۸</ref> | ||
[[ابن کثیر]] نظریه مجاهد را مخالف سیاق دانسته و بقیه اقوال را احتمال داده است.<ref>تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۲۹۲</ref> | [[ابن کثیر]] نظریه مجاهد را مخالف سیاق دانسته و بقیه اقوال را احتمال داده است.<ref>تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۲۹۲</ref> | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
=== جمع بندی=== | === جمع بندی=== | ||
با توجه به احادیث [[ائمه]] [[اهل بیت]] (علیهم السلام)، خداوند مقام امامت را پس از [[مقام خُلّت]] به ابراهیم عطا کرده است.<ref>البرهان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۱۵۱ـ ۱۴۹</ref> | با توجه به احادیث [[ائمه]] [[اهل بیت]] (علیهم السلام)، خداوند مقام امامت را پس از [[مقام خلت|مقام خُلّت]] به ابراهیم عطا کرده است.<ref>البرهان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۱۵۱ـ ۱۴۹</ref> | ||
مقام خُلَّت آن است که انسان غرق در محبت و دوستی خداوند شده به چیزی جز او دل نمی‌بندد<ref>النهایة فی غریب الحدیث والأثر، ج۲، ص۷۲</ref> در نتیجه در راه رضای خداوند از هیچ گونه فداکاری دریغ نمی‌ورزد. | مقام خُلَّت آن است که انسان غرق در محبت و دوستی خداوند شده به چیزی جز او دل نمی‌بندد<ref>النهایة فی غریب الحدیث والأثر، ج۲، ص۷۲</ref> در نتیجه در راه رضای خداوند از هیچ گونه فداکاری دریغ نمی‌ورزد. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
=== نبوت و پیامبری === | === نبوت و پیامبری === | ||
نظر دوم: | نظر دوم: برخی [[امامت]] در این [[آیه]] را به [[نبوت]] و پیامبری تفسیر کرده‌اند. [[فخر رازی]] در تأیید این دیدگاه گفته است: | ||
اولاً، از عبارت (للناس اماماً) به دست می‌آید که ابراهیم (علیه‌السلام) امام عموم مردم بود که این، ویژگی [[پیامبران صاحب شریعت]] است، زیرا در غیر این صورت او پیرو [[پیامبر]] دیگری می‌شد که با عمومیت [[امامت]] وی سازگاری ندارد. | |||
ثانیاً، [[پیامبران]] اعم از صاحب [[شریعت]] و غیر آن دارای مقام [[امامت]] بوده‌اند، زیرا پیروی از آنان بر مردم واجب بوده است. | ثانیاً، [[پیامبران]] اعم از صاحب [[شریعت]] و غیر آن دارای مقام [[امامت]] بوده‌اند، زیرا پیروی از آنان بر مردم واجب بوده است. | ||
| خط ۱۸۰: | خط ۱۸۰: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس2}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{ | {{منابع}} | ||
*قرآن کریم | *قرآن کریم | ||
*البرهان فی تفسیر القرآن، بحرانی، سید هاشم، دارالکتب العلمیه، قم، ۱۳۹۳ق. | *البرهان فی تفسیر القرآن، بحرانی، سید هاشم، دارالکتب العلمیه، قم، ۱۳۹۳ق. | ||
| خط ۲۰۵: | خط ۲۰۵: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== پیوند به بیرون == | == پیوند به بیرون == | ||
* منبع مقاله | * منبع اصلی: مقاله [http://lib.eshia.ir/23021/1/9 دانشنامه کلام اسلامی] | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{آیات مشهور قرآن}} | {{آیات مشهور قرآن}} | ||
[[ar:آية الإبتلاء]] | [[ar:آية الإبتلاء]] | ||