جنگ صفین: تفاوت میان نسخه‌ها

سپاهیان [[معاویه]] در پی حملات [[مالک اشتر]]، شکست را بسیار نزدیک می‌‏دیدند. معاویه برای راه چاره، دست به دامن [[عمرو بن عاص|عمرو عاص]] شد.<ref>نک: ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، دار احیاء التراث العربی، ج۲، ص۲۱۰.</ref> به پیشنهاد عمرو و دستور معاویه، شامیان [[قرآن]]‌‏ها را بر نیزه کردند و شعار دادند: «ای اهل [[عراق]]! حاکم بین ما کتاب خدا باشد.» همچنین آمده است سپاهیان شام فریاد می‌زدند: «ای گروه عرب! به زنان و دختران خود بیندیشید، اگر شما نابود شوید، فردا چه کسی در برابر رومیان و ترکان و پارسیان بجنگد؟!»<ref>ابن مزاحم، وقعه صفین، ۱۴۰۳ق، ص ۴۷۸.</ref>

===واکنش امام علی (ع) و سپاهیانش===

مردم در برابر علی برخاستند و گفتند: «به دعوتی که آنان از تو کرده‌اند پاسخ گوی که به‌راستی ما نابود شده‌ایم.» [[اشعث]] در میان سپاهیان [[امیرالمؤمنین]] [[علی(ع)]] نه تنها راضی به سکوت نبود، بلکه بیش از همه‌کس سخن از لزوم خاموش‌کردن آتش جنگ و گرایش به صلح می‌گفت؛ اما [[مالک اشتر]] که نظری جز ادامه جنگ نداشت، به دردمندیِ تمام خاموشی گزیده بود.<ref>ابن مزاحم، وقعه صفین، ۱۴۰۳ق، ص۴۸۳-۴۸۴.</ref>