حدیث مدینة العلم: تفاوت میان نسخه‌ها
افزودن معنای حدیث
(افزودن معنای حدیث) |
(افزودن معنای حدیث) |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
*[[شیخ طوسی]] در [[الامالی (شیخ طوسی)|امالی]] آورده است : « قَالَ لِيَ النَّبِيُّ(ص): أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ أَنْتَ الْبَابُ، وَ كَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ يَصِلُ إِلَى الْمَدِينَةِ لَا مِنْ قِبَلِ الْبَابِ».<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۷۸.</ref> من شهر علم و تو دروازه آن هستی و کسی که گمان می‌کند از راهی غیر از دروازه به این شهر می‌رسد دروغ می‌گوید. | *[[شیخ طوسی]] در [[الامالی (شیخ طوسی)|امالی]] آورده است : « قَالَ لِيَ النَّبِيُّ(ص): أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ أَنْتَ الْبَابُ، وَ كَذَبَ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ يَصِلُ إِلَى الْمَدِينَةِ لَا مِنْ قِبَلِ الْبَابِ».<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۷۸.</ref> من شهر علم و تو دروازه آن هستی و کسی که گمان می‌کند از راهی غیر از دروازه به این شهر می‌رسد دروغ می‌گوید. | ||
۲-مدینه الجنه: | ۲-مدینه الجنه: | ||
*شیخ طوسی از ابن عباس این گونه نقل می کند: «عَنِ النَّبِيِّ(ص) أَنَّهُ قَالَ: أَنَا مَدِينَةُ الْجَنَّةِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْجَنَّةَ فَلْيَأْتِهَا مِنْ بَابِهَا»<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۷۷.</ref> | *شیخ طوسی از ابن عباس این گونه نقل می کند: «عَنِ النَّبِيِّ(ص) أَنَّهُ قَالَ: أَنَا مَدِينَةُ الْجَنَّةِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْجَنَّةَ فَلْيَأْتِهَا مِنْ بَابِهَا»<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۵۷۷.</ref> من شهر بهشتم و على دروازه آن است. هر كه خواهان بهشت است بايد از دروازه آن وارد شود. | ||
۳-مدینه الحکمه: | ۳-مدینه الحکمه: | ||
* شیخ طوسی از جابر بن عبدالله انصاری چنین نقل می کند: «عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيِّ، قَالَ: رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ(ص) آخِذاً بِيَدِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(ع) وَ هُوَ يَقُولُ: هَذَا أَمِيرُ الْبَرَرَةِ، وَ قَاتِلُ الْفَجَرَةِ، مَنْصُورٌ مَنْ نَصَرَهُ، مَخْذُولٌ مَنْ خَذَلَهُ. ثُمَّ رَفَعَ بِهَا صَوْتَهُ: أَنَا مَدِينَةُ الْحِكْمَةِ، وَ عَلِيٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْحِكْمَةَ فَلْيَأْتِ الْبَابَ».<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۴۸۳.</ref> | * شیخ طوسی از جابر بن عبدالله انصاری چنین نقل می کند: «عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيِّ، قَالَ: رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ(ص) آخِذاً بِيَدِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(ع) وَ هُوَ يَقُولُ: هَذَا أَمِيرُ الْبَرَرَةِ، وَ قَاتِلُ الْفَجَرَةِ، مَنْصُورٌ مَنْ نَصَرَهُ، مَخْذُولٌ مَنْ خَذَلَهُ. ثُمَّ رَفَعَ بِهَا صَوْتَهُ: أَنَا مَدِينَةُ الْحِكْمَةِ، وَ عَلِيٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْحِكْمَةَ فَلْيَأْتِ الْبَابَ».<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۴۸۳.</ref> | ||