دلیل عقلی: تفاوت میان نسخه‌ها

مرحله روی آوری به عقل و روشهای عقلانی در استدلال‌های اصولی و فقهی بدون این که دلیل عقلی به عنوان یکی از منابع دست یابی به احکام شرعی در نظر گرفته شود.<ref>قماشی، «بازشناسی جایگاه عقل در فقه شیعه»، ص۵۳.</ref> نخستین بار در این دوره توسط توسط [[ابن جنید]] از [[عقل]] به عنوان یکی از راه‌های دست‌یابی به حکم شرعی، استفاده شده است.<ref>ولایی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۲۲۴؛مظاهری، میراحمدی، «بررسی نقش عقل در دوران اخباری‌گری»، ص۱۱۷.</ref> در این مرحله می‌توان از کسانی چون [[شیخ مفید]]،<ref>مفید، مختصر التذکره، ۱۴۱۳ق، ص۲۸.</ref> [[سید مرتضی]] <ref>سیدمرتضی، الذریعه، ج۱، ص۳۸۳.</ref> و [[شیخ طوسی]] <ref>شیخ طوسی، عده الاصول، ج۲، ص۷۵۹. </ref> نام برد.