ربوبیت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سید مرتضی عسکری]]، [[جعفر سبحانی]] و [[ناصر مکارم شیرازی]]، از مفسران و نویسندگان شیعه در قرن پانزدهم هجری، برآنند که به گواهی تاریخ ادیان آسمانی، محور درگیری [[پیامبران(ع)]] با ستمگران و مشرکان، ربوبیت خداوند بوده است؛ چرا که بیشتر مردم و اقوام با آنکه [[اللّه]] (و نام‌های دیگری که برای خدا به کار برده می‌شده است) را خالق همه موجودات می‌دانسته‌اند، اما در اختصاص ربوبیت به خدا اختلاف داشته‌اند.<ref>عسکری،‌ عقاید اسلام در قرآن کریم، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۳۰۱؛ سبحانی، التوحید و الشرک، ۱۳۸۴ش، ص۶۳-۶۵ و ۶۷؛ مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۴.</ref> بر این اساس، [[فرعون]] معاصر [[حضرت موسی]] گرچه خود را پروردگار برتر می‌نامید، اما هرگز ادعای آفرینش زمین و آسمان و موجودات را نداشت.<ref>عسکری،‌ عقاید اسلام در قرآن کریم، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۳۰۲.</ref> همچنین [[نمرود بن کنعان]] در عصر [[ابراهیم(ع)]] ادعای ربوبیت داشت و گفته شده که او نخستین کسی بود که با گردن‌کشی در روی زمین ادعای ربوبیت کرد.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۲، ص۳۱۶؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج‏۷، ص۲۰.</ref>