پرش به محتوا

جنگ جمل: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ فوریهٔ ۲۰۱۹
جز
imported>Mgolpayegani
imported>Mgolpayegani
خط ۵۳: خط ۵۳:


=== تلاش برای جلوگیری از جنگ ===
=== تلاش برای جلوگیری از جنگ ===
هنگامی که امام وارد [[بصره]] گردید، از سمت طَفّ داخل شد و در جایی که زاویه خوانده می‌شد اقامت کرد.<ref>مسعودی‌، مروج الذهب، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۳۵۹-۳۶۱.</ref> سپس به راه ادامه داد. طلحه و زبیر و عایشه نیز از فُرضه (بندر) به راه افتادند پس از رسیدن امام به بصره‌، دو گروه با هم روبه‌رو شدند.<ref>خلیفة ‌بن خیاط‌، تاریخ خلیفة بن خیاط، ۱۴۱۵ق، ص‌۱۱۱؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص‌۵۰۰-۵۰۱.</ref> عایشه نیز از اقامتگاهش به مسجد حُدّان‌، در محله قبیله ازد، که میدان جنگ در حوالی آن بود، نقل مکان کرد.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص۵۰۳.</ref>
هنگامی که امام وارد [[بصره]] شد، از سمت طَفّ داخل شد و در جایی که زاویه خوانده می‌شد اقامت کرد.<ref>مسعودی‌، مروج الذهب، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۳۵۹-۳۶۱.</ref> سپس به راه خود ادامه داد. طلحه و زبیر و عایشه نیز از فُرضه (بندر) به راه افتادند. پس از رسیدن امام به بصره‌، دو گروه با هم روبه‌رو شدند.<ref>خلیفة ‌بن خیاط‌، تاریخ خلیفة بن خیاط، ۱۴۱۵ق، ص‌۱۱۱؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص‌۵۰۰-۵۰۱.</ref> عایشه نیز از اقامتگاهش به مسجد حُدّان‌، در محله قبیله ازد، که میدان جنگ در حوالی آن بود، نقل مکان کرد.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص۵۰۳.</ref>


امام علی‌(ع) تمایلی به جنگ نداشت و تا سه روز پس از ورود به بصره‌، با ارسال پیغام‌هایی‌، می‌کوشید تا شورشیان را باز دارد و آنان را به همراهی با خویش بخواند.<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۳۰ق، ص۱۴۹؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص‌۵۰۱؛ شیخ مفید، الجمل و النصره، ۱۳۷۴ش، ص۳۳۴.</ref> روز جنگ نیز، از صبح تا ظهر، اصحاب جمل را دعوت می‌کرد تا بازگردند.<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۳۰ق، ص‌۱۴۹.</ref>
امام علی‌ (ع) تمایلی به جنگ نداشت و تا سه روز پس از ورود به بصره‌، با ارسال پیغام‌هایی‌، می‌کوشید تا شورشیان را باز دارد و آنان را به همراهی با خویش بخواند.<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۳۰ق، ص۱۴۹؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۷۰م، ج۴، ص‌۵۰۱؛ شیخ مفید، الجمل و النصره، ۱۳۷۴ش، ص۳۳۴.</ref> روز جنگ نیز، از صبح تا ظهر، اصحاب جمل را دعوت می‌کرد تا بازگردند.<ref>دینوری، الأخبار الطوال، ۱۳۳۰ق، ص‌۱۴۹.</ref>


امام‌(ع) در نامه‌ای به طلحه و زبیر، از مشروعیت خلافت خویش‌، بیعت آزادانه مردم‌، بی‌گناهی خویش در قتل عثمان‌، حقانیت نداشتن طلحه و زبیر در خونخواهی عثمان‌، و اقدام نادرست طلحه و زبیر در نقض دستور [[قرآن]] (بیرون آوردن همسر پیامبر(ص)از خانه و قرارگاه خود) سخن گفت‌.
امام‌ (ع) در نامه‌ای به طلحه و زبیر، از مشروعیت خلافت خویش‌، بیعت آزادانه مردم‌، بی‌گناهی خویش در قتل عثمان‌، حقانیت نداشتن طلحه و زبیر در خون‌خواهی عثمان‌، و اقدام نادرست طلحه و زبیر در نقض دستور [[قرآن]] (بیرون آوردن همسر پیامبر (ص)از خانه و قرارگاه خود) سخن گفت‌.


امام‌(ع) در نامه‌ای به عایشه نیز هشدار داد که برخلاف دستور [[قرآن]] از خانه‌اش بیرون آمده و به بهانه اصلاح بین مردم و خونخواهی عثمان‌، لشکرکشی کرده و خود را گرفتار گناهی بزرگ ساخته است‌.
امام‌ (ع) در نامه‌ای به عایشه نیز هشدار داد که برخلاف دستور [[قرآن]] از خانه‌اش بیرون آمده و به بهانه اصلاح بین مردم و خون‌خواهی عثمان‌، لشکرکشی کرده و خود را گرفتار گناهی بزرگ ساخته است‌.


طلحه و زبیر، در نامه‌ای به امام‌، بر نافرمانی خویش اصرار ورزیدند و عایشه نیز پاسخی نداد.
طلحه و زبیر، در نامه‌ای به امام‌، بر نافرمانی خویش اصرار ورزیدند و عایشه نیز پاسخی نداد.


به دنبال آن‌، [[عبدالله بن زبیر]] مردم را بر ضد امام‌(ع) شوراند، که [[امام حسن(ع)]] با سخنانی‌ پاسخش را داد.<ref>ابن قتیبه‌، الامامه و السیاسه، ۱۴۱۰ق، ج‌۱، ص‌۷۰-۷۱؛ ابن أعثم كوفي، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص‌۴۶۵-۴۶۷.</ref>
به دنبال آن‌، [[عبدالله بن زبیر]] مردم را بر ضد امام‌ (ع) شوراند، که [[امام حسن(ع)]] با سخنانی‌ پاسخش را داد.<ref>ابن قتیبه‌، الامامه و السیاسه، ۱۴۱۰ق، ج‌۱، ص‌۷۰-۷۱؛ ابن أعثم كوفي، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص‌۴۶۵-۴۶۷.</ref>


آنگاه امام علی(ع)، [[صعصعة بن صوحان|صَعْصَعه بن صوحان]] و سپس [[عبدالله بن عباس]] را برای گفتگو با طلحه و زبیر و عایشه فرستاد، اما گفتگوها ثمری نداشت و از آن میان عایشه سرسخت‌تر بود.<ref>شیخ مفید، الجمل و النصره، ۱۳۷۴ش، ص‌۳۱۳-۳۱۷؛ ابن أعثم كوفي، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص‌۴۶۷.</ref>
آنگاه امام علی (ع)، [[صعصعة بن صوحان|صَعْصَعه بن صوحان]] و سپس [[عبدالله بن عباس]] را برای گفتگو با طلحه و زبیر و عایشه فرستاد، اما گفتگوها ثمری نداشت و از آن میان عایشه سرسخت‌تر بود.<ref>شیخ مفید، الجمل و النصره، ۱۳۷۴ش، ص‌۳۱۳-۳۱۷؛ ابن أعثم كوفي، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص‌۴۶۷.</ref>


'''گفتگو با سران جمل'''{{سخ}}
'''گفتگو با سران جمل'''{{سخ}}
علی‌(ع) از نزدیک با طلحه و زبیر سخن گفت و به زبیر، که او را نصیحت‌ پذیرتر می‌دانست‌، حدیثی از [[پیغمبر(ص)]] را یادآوری کرد و زبیر تأیید کرد و گفت اگر این را به یاد داشتم‌، به این راه نمی‌آمدم‌، به خدا هرگز با تو نمی‌جنگم‌.
علی‌ (ع) از نزدیک با طلحه و زبیر سخن گفت و به زبیر، که او را نصیحت‌ پذیرتر می‌دانست‌، حدیثی از [[پیغمبر(ص)]] را یادآوری کرد و زبیر تأیید کرد و گفت اگر این را به یاد داشتم‌، به این راه نمی‌آمدم‌، به خدا هرگز با تو نمی‌جنگم‌.


آنگاه زبیر به عایشه گفت که می‌خواهد جنگ را ترک کند، اما عبدالله بن زبیر به پدر گفت‌، که این دو لشکر را باهم روبه‌رو کرده‌ای و حال که به روی یکدیگر شمشیر کشیده‌اند، می‌خواهی آنان را رها کنی‌؟ تو پرچم‌های پسر ابی‌طالب را دیده‌ای که به دست جوانان دلیر است و بیمناک شده‌ای‌.
آنگاه زبیر به عایشه گفت که می‌خواهد جنگ را ترک کند، اما عبدالله بن زبیر به پدر گفت‌، که این دو لشکر را باهم روبه‌رو کرده‌ای و حال که به روی یکدیگر شمشیر کشیده‌اند، می‌خواهی آنان را رها کنی‌؟ تو پرچم‌های پسر ابی‌طالب را دیده‌ای که به دست جوانان دلیر است و بیمناک شده‌ای‌.
کاربر ناشناس