پرش به محتوا

امداد غیبی: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ مارس ۲۰۲۳
خط ۱۴: خط ۱۴:
* خداوند برای جلوگیری از قتل [[موسی(ع)]] توسط [[فرعون]]، به مادرش الهام کرد موسی(ع) را به آب انداخته تا به دست فرعون برسد و وقتی فرعونیان موسی(ع) را از آب گرفتند، خداوند محبت موسی(ع) را در قلبشان انداخت تا از او مراقبت کنند.<ref>سوره طه، آیه۳۹؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۱۹۸-۲۰۲؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۱۸.</ref>
* خداوند برای جلوگیری از قتل [[موسی(ع)]] توسط [[فرعون]]، به مادرش الهام کرد موسی(ع) را به آب انداخته تا به دست فرعون برسد و وقتی فرعونیان موسی(ع) را از آب گرفتند، خداوند محبت موسی(ع) را در قلبشان انداخت تا از او مراقبت کنند.<ref>سوره طه، آیه۳۹؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۱۹۸-۲۰۲؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۱۸.</ref>
* وقتی سپاهی به فرماندهی [[ابرهه]] برای تخریب [[کعبه]] از [[یمن]] به سمت [[مکه]] حرکت کرد، خداوند با فرستادن پرندگانی کوچک به نام [[ابابیل]] آن‌ها را نابود کرد.<ref>سوره فیل، آیات۱-۵؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۳۳۶-۳۳۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۲۵.</ref>
* وقتی سپاهی به فرماندهی [[ابرهه]] برای تخریب [[کعبه]] از [[یمن]] به سمت [[مکه]] حرکت کرد، خداوند با فرستادن پرندگانی کوچک به نام [[ابابیل]] آن‌ها را نابود کرد.<ref>سوره فیل، آیات۱-۵؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۳۳۶-۳۳۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۲۵.</ref>
* بعد از تصمیم‌گیری اشراف مکه در [[دارالندوه |دار الندوه]] به منظور قتل پیامبر(ص)، عده زيادى شمشيرزن از قبائل مختلف عرب، خانه [[پيامبر(ص)]] را شبانه در حلقه محاصره قرار دادند تا صبحگاهان دسته جمعى به او حمله كنند و او را در بسترش به قتل برسانند اما خداوند به‌واسطه امداد غیبی و افشای نقشه دشمنان، [[پیامبر(ص)]] را نجات داد.<ref>سوره توبه، آیه۴۰؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۴۱۸-۴۱۹.</ref> به این شب، «[[لیلة المبیت]]» نیز گفته می شود.<ref>سوره انفال، آیه۳۰؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۱۴۵-۱۴۷.</ref>
* بعد از تصمیم‌گیری اشراف مکه در [[دارالندوه |دار الندوه]] به منظور قتل پیامبر(ص)، عده زيادى شمشيرزن از قبائل مختلف عرب، خانه [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله |پيامبر(ص)]] را شبانه در حلقه محاصره قرار دادند تا صبحگاهان دسته جمعى به او حمله كنند و او را در بسترش به قتل برسانند اما خداوند به‌واسطه امداد غیبی و افشای نقشه دشمنان، [[پیامبر(ص)]] را نجات داد.<ref>سوره توبه، آیه۴۰؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۴۱۸-۴۱۹.</ref> به این شب، «[[لیلة المبیت]]» نیز گفته می شود.<ref>سوره انفال، آیه۳۰؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۱۴۵-۱۴۷.</ref>
* در [[جنگ بدر]] خداوند سپاه اسلام را از طریق گروهی از [[فرشته|فرشتگان]] حمایت کرد و ترس بر قلب دشمنان انداخت و برای مدت کوتاهی مسلمانان را به خواب (نُعاس= خواب سبک آرامش‌بخشى) بُرد تا روحشان آرام شود و نهایتاً پیروز گردند.<ref>سوره انفال، آیه۹-۱۲؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۱۰۳-۱۰۷.</ref>
* در [[جنگ بدر]] خداوند سپاه اسلام را از طریق گروهی از [[فرشته|فرشتگان]] حمایت کرد و ترس بر قلب دشمنان انداخت و برای مدت کوتاهی مسلمانان را به خواب (نُعاس= خواب سبک آرامش‌بخشى) بُرد تا روحشان آرام شود و نهایتاً پیروز گردند.<ref>سوره انفال، آیه۹-۱۲؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۱۰۳-۱۰۷.</ref>
* در [[غزوه احد|جنگ احد]] با این که [[کفر|کفار]] از اشتباه گروهی از مسلمانان استفاده کرده و پیروز شدند و می‌توانستند با حمله به [[مدینه]] اسلام را ریشه‌کن سازند، اما بواسطه ترسی که خداوند در [[قلب]] آنها ایجاد کرد، از این کار منصرف شده و به [[مکه]] بازگشتند.<ref>سوره آل عمران، آیه۱۵۱؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۲۵-۱۲۶، طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۴۳.</ref>
* در [[غزوه احد|جنگ احد]] با این که [[کفر|کفار]] از اشتباه گروهی از مسلمانان استفاده کرده و پیروز شدند و می‌توانستند با حمله به [[مدینه]] اسلام را ریشه‌کن سازند، اما بواسطه ترسی که خداوند در [[قلب]] آنها ایجاد کرد، از این کار منصرف شده و به [[مکه]] بازگشتند.<ref>سوره آل عمران، آیه۱۵۱؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۲۵-۱۲۶، طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۴۳.</ref>
۱۷٬۴۳۹

ویرایش