کاربر ناشناس
امداد غیبی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مصادیق امداد غیبی
imported>Shadpoor جز (←مصادیق امداد غیبی) |
imported>Shadpoor جز (←مصادیق امداد غیبی) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
*بعد از تصمیم‌گیری اشراف مکه در [[دار الندوه]] به منظور قتل پیامبر(ص)، عده زيادى شمشيرزن از قبائل مختلف عرب، خانه [[پيامبر(ص)]] را شبانه در حلقه محاصره قرار دادند تا صبحگاهان دسته جمعى به او حمله كنند و او را در بسترش به قتل برسانند اما خداوند بواسطه امداد غیبی و افشای نقشه دشمنان، [[پیامبر(ص)]] را نجات داد.<ref>سوره توبه، آیه۴۰؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۴۱۸-۴۱۹.</ref> به این شب، «[[لیله المبیت]]» نیز گفته می شود.<ref>سوره انفال، آیه۳۰؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۱۴۵-۱۴۷.</ref> | *بعد از تصمیم‌گیری اشراف مکه در [[دار الندوه]] به منظور قتل پیامبر(ص)، عده زيادى شمشيرزن از قبائل مختلف عرب، خانه [[پيامبر(ص)]] را شبانه در حلقه محاصره قرار دادند تا صبحگاهان دسته جمعى به او حمله كنند و او را در بسترش به قتل برسانند اما خداوند بواسطه امداد غیبی و افشای نقشه دشمنان، [[پیامبر(ص)]] را نجات داد.<ref>سوره توبه، آیه۴۰؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۴۱۸-۴۱۹.</ref> به این شب، «[[لیله المبیت]]» نیز گفته می شود.<ref>سوره انفال، آیه۳۰؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۱۴۵-۱۴۷.</ref> | ||
*در [[جنگ بدر]] خداوند سپاه اسلام را از طریق گروهی از [[فرشتگان]] حمایت کرد و ترس بر قلب دشمنان انداخت و برای مدت کوتاهی مسلمانان را به خواب بُرد تا روحشان آرام شود و نهایتا پیروز گردند.<ref>سوره انفال، آیه۹-۱۲؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۱۰۳-۱۰۷.</ref> | *در [[جنگ بدر]] خداوند سپاه اسلام را از طریق گروهی از [[فرشتگان]] حمایت کرد و ترس بر قلب دشمنان انداخت و برای مدت کوتاهی مسلمانان را به خواب بُرد تا روحشان آرام شود و نهایتا پیروز گردند.<ref>سوره انفال، آیه۹-۱۲؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۱۰۳-۱۰۷.</ref> | ||
*در [[جنگ احد]] با این که کفار از اشتباه گروهی از مسلمانان استفاده کرده و پیروز شدند و می‌توانستند با حمله به مدینه اسلام را ریشه‌کن سازند، اما بواسطه ترسی که خداوند در قلب آنها ایجاد کرد، از این کار منصرف شده و به مکه بازگشتند.<ref>سوره آل عمران، آیه۱۵۱؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۲۵-۱۲۶، طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۴۳.</ref> | *در [[جنگ احد]] با این که کفار از اشتباه گروهی از مسلمانان استفاده کرده و پیروز شدند و می‌توانستند با حمله به [[مدینه]] اسلام را ریشه‌کن سازند، اما بواسطه ترسی که خداوند در [[قلب]] آنها ایجاد کرد، از این کار منصرف شده و به مکه بازگشتند.<ref>سوره آل عمران، آیه۱۵۱؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۲۵-۱۲۶، طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۴۳.</ref> | ||
*در [[جنگ احزاب]]، کفار [[مکه]] و قبایل اطراف متحد شدند تا با حمله به [[مدینه]]، پیامبر(ص) را به قتل برسانند و اسلام را نابود کنند اما خداوند با فرستادن سپاه نامرئی و باد و طوفان -که آن را «باد صبا» نیز نامیده‌اند<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۱۴۳-۱۴۴.</ref>- مسلمانان را یاری نمود تا پیروز شوند.<ref>سوره احزاب، آیه۹؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۲۱۶-۲۱۸.</ref> | *در [[جنگ احزاب]]، کفار [[مکه]] و قبایل اطراف متحد شدند تا با حمله به [[مدینه]]، پیامبر(ص) را به قتل برسانند و اسلام را نابود کنند اما خداوند با فرستادن سپاه نامرئی و باد و طوفان -که آن را «باد صبا» نیز نامیده‌اند<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۱۴۳-۱۴۴.</ref>- مسلمانان را یاری نمود تا پیروز شوند.<ref>سوره احزاب، آیه۹؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۲۱۶-۲۱۸.</ref> | ||
*در [[جنگ حنین]] به سبب مغرور شدن گروهی از سپاه اسلام، ابتدا کفار پیروز شدند اما ناگهان خداوند سکینه و آرامش را بر قلب مومنان نازل کرد تا آنها مجددا آماده نبرد شده و پیروز شوند.<ref>سوره توبه، آیه۲۶؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۳۸ و ۳۴۱.</ref> | *در [[جنگ حنین]] به سبب [[تکبر|مغرور]] شدن گروهی از سپاه اسلام، ابتدا کفار پیروز شدند اما ناگهان خداوند [[سکینه]] و آرامش را بر قلب مومنان نازل کرد تا آنها مجددا آماده نبرد شده و پیروز شوند.<ref>سوره توبه، آیه۲۶؛ مکارم و دیگران، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۳۸ و ۳۴۱.</ref> | ||
*تعلیم [[فرقان|فُرقان]](معیار تمایز حق از باطل) و [[حکمت]] الهی به اهل [[تقوا]]<ref>سوره انفال، آیه۲۹.</ref> به این صورت که اگر «به آنچه می‌دانند عمل کنند، خداوند نادانسته‌ها را نیز به آنها می‌آموزاند».<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۳۶۴-۳۶۵؛ سیوطی،الدر المنثور، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۱۲۳-۱۲۴.</ref> | *تعلیم [[فرقان|فُرقان]](معیار تمایز حق از باطل) و [[حکمت]] الهی به اهل [[تقوا]]<ref>سوره انفال، آیه۲۹.</ref> به این صورت که اگر «به آنچه می‌دانند عمل کنند، خداوند نادانسته‌ها را نیز به آنها می‌آموزاند».<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۳۶۴-۳۶۵؛ سیوطی،الدر المنثور، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۱۲۳-۱۲۴.</ref> | ||