تنبیه بدنی زنان: تفاوت میان نسخه‌ها

در پاسخ به این شبهه چند نکته توسط نظریه‌پردازان اسلامی مورد تاکید قرار گرفته شده است:

# فضای کلی [[آیات]] و [[روایات]] اسلامی درباره روابط میان زن و شوهر، تصویری از یک رابطه کاملا مسالمت‌آمیز و محبت‌آمیز است؛ به صورتی که در آیات آن دو را مایه آرامش و تکمیل‌کننده یکدیگر معرفی کرده و از مردان می‌خواهد با زنان معاشرت نیکو داشته باشند. در روایات نیز بر مواردی چون رعایت احترام متقابل، حفظ شأن و کرامت طرفین به ویژه زنان، نهی از برخورد خشن با زنان، تقبیح عملکرد خشن مردان نسبت به زنان و ... بسیار زیاد دیده می‌شود.<ref>معرفت، شبهات و ردود حول قرآن الکریم، ۱۳۸۸ش، ص۱۴۹-۱۵۸.</ref>

# تجاوز زن ناشزه به حق شوهر را از مصادیق منکر دانسته‌اند که راهکارهای سه‌گانه یادشده در آیه ۳۴ سوره نساء مصادیقی از [[نهی از منکر]] و مراحل آن هستند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۳ق، ج۳۱، ص۲۰۳-۲۰۶.</ref> البته مرحله تنبیه بدنی در نهی از منکر در جامعه که توسط حکومت اسلامی اعمال می‌شود با اجازه [[خداوند]] در درون خانواده به عهده شوهر خواهد بود تا پای دیگران به حریم خانواده باز نشود.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۸۷ش، ج۲۱، ص۵۴۸.</ref>

# در نهایت به این نکات اشاره شده که اولا تنبیه در مورد زنانی قابل اعمال است که نسبت به وظایف خاص همسری خود کوتاهی می‌کنند؛<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۳ق، ج۳۱، ص۲۰۲؛ اردبیلی، زیدة البیان، مکتبه المرتضویه، ج۱، ص۵۳۷.</ref> ثانیا حدود تنبیه هم در روایات به شدت محدود شده چنانچه حتی نباید به کبودی یا سرخی بدن زن منجر شود و اگر بیشتر از این حد شد عواقب حقوقی و کیفری برای مرد در پی خواهد داشت؛<ref>حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۸۲؛ فاضل مقداد، کنز العرفان، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۲۱۲-۲۱۳.</ref> ضمن اینکه اصل چنین حکمی را لزومی نمی‌دانند، بلکه مرد بهتر است این حکم را اجرا نکند و اجرای آن در روایات کار مردان بد امت دانسته شده است.<ref>امین، مخزن العرفان، ۱۳۶۱ش، ج۴، ص۶۳-۶۴؛ سیوطی، درالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۵۵.</ref>