Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۵
ویرایش
سمیع و بصیر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سَمیع | '''سَمیع و بَصیر''' از اوصاف مشترک میان انسان و خدا است که در [[قرآن]]، بارها خداوند به آن متصف شده است. این [[صفات الهی|صفات]] معانی مختلفی دارند اما هنگامی که خداوند به آنها متصف می‌شود، به معنای «شنوا» و «بینا» هستند بی آن که مستلزم اندام بدنی و قوای حسی باشند. <br /> | ||
به باور برخی از [[کلام امامیه|متکلمان امامیه]]، سمع و بصر خدا در حقیقت، همان علم و ادراک اوست؛ اما به باور [[سهروردی]]، چون [[علم خدا]] از سنخ علوم حضوری و شهودی و رویت بی‌واسطه است، در حقیقت به بصر و دیدن بی‌واسطه باز می‌گردد. <br /> | به باور برخی از [[کلام امامیه|متکلمان امامیه]]، سمع و بصر خدا در حقیقت، همان علم و ادراک اوست؛ اما به باور [[سهروردی]]، چون [[علم خدا]] از سنخ علوم حضوری و شهودی و رویت بی‌واسطه است، در حقیقت به بصر و دیدن بی‌واسطه باز می‌گردد. <br /> | ||
بسیاری از متفکران امامیه، اتصاف خداوند به این اوصاف را به سبب استعمال آنها در دین جایز می‌دانند و به همین جهت، از اتصاف خدا به اوصاف مشابه (مثلا چشنده و بوینده و...) پرهیز کرده و بر [[توقیفی بودن اسماء الهی|توقیفی بودن اوصاف]] مذکور تاکید می‌کنند. | بسیاری از متفکران امامیه، اتصاف خداوند به این اوصاف را به سبب استعمال آنها در دین جایز می‌دانند و به همین جهت، از اتصاف خدا به اوصاف مشابه (مثلا چشنده و بوینده و...) پرهیز کرده و بر [[توقیفی بودن اسماء الهی|توقیفی بودن اوصاف]] مذکور تاکید می‌کنند. | ||