پرش به محتوا

سکوت ۲۵ ساله: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
شناسه
imported>Bashiri
imported>Bashiri
جز (شناسه)
خط ۱: خط ۱:
'''سکوت ۲۵ ساله''' بخشی از زندگانی [[امام علی(ع)]] در دوران حکومت [[خلفای سه‌گانه]] است که وی از حق [[خلافت]] خود بعد از [[پیامبر اسلام(ص)]] سخن نگفته است. از این سکوت امام علی(ع) برداشت‌ها و تفاسیر متعددی شده است؛ برخی آن را دلیلی بر انتخابی بودن حاکم جامعه دانسته و عده‌ای دیگر آن را به دلایلی نظیر مصلحت جامعه اسلامی و خطر بازگشت [[کفر]]، فقدان یاور برای قیام امام علی(ع) در بازپس‌گیری حق خود و جلوگیری از فروپاشی جامعه نوپای اسلامی دانسته‌اند.
'''سکوت ۲۵ ساله''' بخشی از زندگانی [[امام علی(ع)]] در دوران حکومت [[خلفای سه‌گانه]] است که وی از حق [[خلافت]] خود بعد از [[پیامبر اسلام(ص)]] سخن نگفته است. از این سکوت امام علی(ع) برداشت‌ها و تفاسیر متعددی شده است؛ برخی آن را دلیلی بر انتخابی بودن حاکم جامعه دانسته و عده‌ای دیگر آن را به دلایلی نظیر مصلحت جامعه اسلامی و خطر بازگشت [[کفر]]، فقدان یاور برای قیام امام علی(ع) در بازپس‌گیری حق خود و جلوگیری از فروپاشی جامعه نوپای اسلامی دانسته‌اند.


[[امام علی(ع)]] در حدیثی که [[شیخ صدوق]] نقل می‌کند، پیروی از روش [[پیامبران|پیامبران الهی(ع)]] را دلیل سکوت خود دانسته است. برخی عبارت سکوت ۲۵ ساله را عبارتی نادرست دانسته‌ و رفتارها و گفتارهای امام علی(ع) در خصوص حوادث پیشامد را دلیلی برای این تلقی ذکر نموده‌اند.
[[امام علی(ع)]] در حدیثی که [[شیخ صدوق]] نقل می‌کند، پیروی از روش اولیلی الهی(ع) را دلیل سکوت خود دانسته است. برخی عبارت سکوت ۲۵ ساله را عبارتی نادرست دانسته‌ و رفتارها و گفتارهای امام علی(ع) در خصوص حوادث پیشامد را دلیلی برای این تلقی ذکر نموده‌اند.
==اهمیت و جایگاه==
==اهمیت و جایگاه==
سکوت ۲۵ ساله [[امام علی(ع)]]، بخشی از زندگانی امام علی(ع) در دوران حکومت [[خلفای سه گانه]] است که وی از حق جانشینی خود بر [[پیامبر اسلام(ص)]] سخن نگفته است. این دوران از پذیرفتن خلافت [[ابوبکر]] ([[بیعت]]) پس از [[واقعه سقیفه بنی ساعده]] در [[سال یازدهم هجری]] آغاز و با پذیرش [[خلافت]] از سوی او در [[سال ۳۵ هجری]] خاتمه می‌یابد.<ref>منتظری مقدم، «بیست و پنج سال سکوت»، ص۴۱.</ref>  
سکوت ۲۵ ساله [[امام علی(ع)]]، بخشی از زندگانی امام علی(ع) در دوران حکومت [[خلفای سه گانه]] است که وی از حق جانشینی خود بر [[پیامبر اسلام(ص)]] سخن نگفته است. این دوران از پذیرفتن خلافت [[ابوبکر]] ([[بیعت]]) پس از [[واقعه سقیفه بنی ساعده]] در [[سال یازدهم هجری]] آغاز و با پذیرش [[خلافت]] از سوی او در [[سال ۳۵ هجری]] خاتمه می‌یابد.<ref>منتظری مقدم، «بیست و پنج سال سکوت»، ص۴۱.</ref>  
کاربر ناشناس