بحار الانوار (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

== اعتبار کتاب ==

[[آقابزرگ تهرانی|آقا بزرگ تهرانی]] می‌گوید: «بحارالانوار، کتاب جامع حدیثی است که مانند آن نه قبلش و نه بعدش تألیف نشده است. زیرا علاوه بر جمع‌آوری اخبار، شامل تحقیق و بیان و شرح روایات است.»<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۳۸۹ق، ج۳، ص۱۶.</ref> همچنین می‌گوید: «بحارالانوار، مصدر و منبع علمی برای هر فردی است که به دنبال علوم آل محمد(ص) است. زیرا که اکثر منابع بحارالانوار از کتاب‌های معتمد و معتبری بوده که تعدادشان کم و دسترسی به آنها بر همگان امکان نداشته است تا آنجا که استاد ما علامه نوری که دارای کتابخانه وسیع و نفیسی بود، در تألیف مستدرک وسائل الشیعه نتوانست برخی احادیث را از منبع اصلی نقل کند و به‌ناچار آنها را به واسطه کتاب بحارالانوار نقل کرده است.  جامع حدیثی است که مانند آن نه قبلش و نه بعدش تألیف نشده است. زیرا علاوه بر جمع‌آوری اخبار، شامل تحقیق و بیان و شرح روایات است.»<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۳۸۹ق، ج۳، ص۲۶.</ref>

[[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] می‌نویسد: «بحارالانوار اثر عالم و محدث بزرگ [[محمدباقر مجلسی]] است که تقریباً در برگیرنده ۴۰۰ کتاب و رساله است؛ بحارالانوار خود یک کتابخانه است و مصنف آن هنگامی که دید بسیاری از کتب حدیثی به واسطه کوچکی حجم و گذشت زمان در معرض نابودی و تلف شدن هستند، در صددتألیف آن بر آمد.»<ref>امام خمینی، کشف الاسرار، قم، ص۳۱۹.</ref>

همچنین نوع تحلیل‌ها و توضیحاتی که علامه دربارۀ احادیث می‌دهد، در فضای اخباری‌گری متعادل صورت گرفته و حتی آنجا که با مسائل عقلی برخورد می‌کند، با رویکردی کلامی و ظاهرگرایانه آن را نقد می‌کند، نه با رویکردی عقلی فلسفی، به همین خاطر برخی از متفکران شیعه معتقدند شرح‌ها و نکات علامه مجلسی از دقت کافی برخوردار نیستند.<ref>علامه طباطبایی، تعلیقات بر بحار الانوار، ۱۳۸۲، ص۱۰۲-۱۰۴.</ref> از این رو، بخشی از تفسیرها و تعبیرهایی که علامه مجلسی ذیل روایات اهل بیت، درباره عناوینی چون روح، نفس، عقل و... می‌آورد، مورد نقد این محققین قرار گرفته است. از جمله [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در تعلیقه خود بر بخش‌هایی از بحارالانوار می‌نویسد: «... وشیوه احتیاط برای کسی که در مباحث عمیق عقلی وارد نیست، آن است که به ظاهر قرآن و احادیث مستفیضه تمسک کند و فهم حقایق آنها را به خداوند واگذارد، و از ورود به بحث‌های عمیق عقلی اثباتا و نفیا پرهیز کند.»<ref>علامه طباطبایی، تعلیقات بر بحار الانوار، ۱۳۸۲، ص۱۰۴. </ref> [[سید محسن امین]] نیز در [[اعیان الشیعة (کتاب)|اعیان الشیعه]] می‌نویسد: «بسیاری از بیانات، توضیحات و تفسیرهایی که علامه مجلسی برای احادیث و غیر آن نقل کرده است، شتابزده نوشته شده و این امر موجب کاهش فایده و وقوع اشتباه در این مطالب شده است.»<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۱۸۳.</ref>