پرش به محتوا

حلب: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ اوت ۲۰۲۱
جز
خط ۲۴: خط ۲۴:
کمی پایین‌تر یعنی در پنجاه متری جنوب این مکان چهار دیواری کوتاه دیگری است که در آن علمای بنی زهرهاز معروف‌ترین قبایل شیعه در قرن چهارم و پنجم هجری به خاک سپرده شده‌اند. در این جا نیز سنگ‌های قبور آنان که به خط کوفی آن سده‌هاست بسیار شکسته و منهدم شده و به طور پراکنده بر آن قبور ریخته شده‌اند. در این مقبره، «بهاءالدین بن زهرة بن احمد حلبی»، «احمد حسین اسحاقی»- شاعر و ادیب و حافظ قرآن-، «ابن منیر طرابلسی»- شاعر مشهور شامو ابوالمکارم حمزة بن زهره حلبی صاحب الغنیه متوفای ۵۸۵ق مدفون هستند. در توسعه اخیر مسجد النقطه که به همت شیخ ابراهیم نصرالله انجام شده، این قبور نیز در داخل محوطه مورد توسعه واقع گردیده است.
کمی پایین‌تر یعنی در پنجاه متری جنوب این مکان چهار دیواری کوتاه دیگری است که در آن علمای بنی زهرهاز معروف‌ترین قبایل شیعه در قرن چهارم و پنجم هجری به خاک سپرده شده‌اند. در این جا نیز سنگ‌های قبور آنان که به خط کوفی آن سده‌هاست بسیار شکسته و منهدم شده و به طور پراکنده بر آن قبور ریخته شده‌اند. در این مقبره، «بهاءالدین بن زهرة بن احمد حلبی»، «احمد حسین اسحاقی»- شاعر و ادیب و حافظ قرآن-، «ابن منیر طرابلسی»- شاعر مشهور شامو ابوالمکارم حمزة بن زهره حلبی صاحب الغنیه متوفای ۵۸۵ق مدفون هستند. در توسعه اخیر مسجد النقطه که به همت شیخ ابراهیم نصرالله انجام شده، این قبور نیز در داخل محوطه مورد توسعه واقع گردیده است.
=== مقبره شهید شیخ شهاب‌الدّین سهروردی===
=== مقبره شهید شیخ شهاب‌الدّین سهروردی===
شیخ شهاب‌الدین سهروردی، یحیی بن حبش بن امیرک، [[شهاب الدین یحیی سهرودی|شیخ اشراق]]، حکیم الهی و بنیانگذار حکمت اشراق به سال ۵۴۹ق در سهرورد از توابع زنجانبه دنیا آمد. وی در دوران کودکی به بیشتر علوم اسلامی و فلسفی احاطه یافت. در سال‌های بعد با ابداع طریقه اشراقی در فلسفه، نسبت به بعضی از فلاسفه و قدما موضع گرفت؛ لذا از جانب کسانی که طریقه اشراقی او مورد پسند نبود، به الحاد و زندقه متهم شد و حتی بعضی از علمای حلب، خون او را مباح دانستند. شیخ شهاب‌الدّین در بسط و تشریح مسلک جدید خود در فلسفه و حکمت یعنی مکتب اشراقی، ده‌ها کتاب و رساله به رشته تحریر درآورد.
شیخ شهاب‌الدین سهروردی، یحیی بن حبش بن امیرک، [[شهاب الدین یحیی سهرودی|شیخ اشراق]]، حکیم الهی و بنیانگذار حکمت اشراق به سال ۵۴۹ق در سهرورد از توابع زنجان به دنیا آمد. وی در دوران کودکی به بیشتر علوم اسلامی و فلسفی احاطه یافت. در سال‌های بعد با ابداع طریقه اشراقی در فلسفه، نسبت به بعضی از فلاسفه و قدما موضع گرفت؛بدین جهت  از جانب کسانی که طریقه اشراقی او مورد پسندشان نبود، به الحاد و زندقه متهم شد و حتی بعضی از علمای حلب، خون او را مباح دانستند. شیخ شهاب‌الدّین در بسط و تشریح مسلک جدید خود در فلسفه و حکمت یعنی مکتب اشراقی، ده‌ها کتاب و رساله به رشته تحریر درآورد.


حکمایی چون [[ملا صدرا]] (صدرالمتالهین) و ملاهادی سبزواری به پیروی و تشریح عقاید این فیلسوف بزرگ پرداختند. شیخ شهاب‌الدین از عرفا و حکمایی است که عده‌ای او را به شیعه منتسب کرده‌اند لذا باید گفت علت قتل او علاوه بر ایجاد مکتب جدیدی بر اساس فلسفه افلاطونی و پیروی از فلاسفه ایران قبل از اسلام می‌تواند همین گرایش‌های او به شیعه باشد. او بر اثر سعایت‌هایی که از وی نزد سلطان صلاح‌الدین ایوبی فرمانروای ایوبیان مصر و شام و سردمدار مبارزه علیه صلیبی‌ها شد به حبس افتاد و در ۵۸۷ق به شهادت رسید.
حکمایی چون [[ملا صدرا]] (صدرالمتالهین) و ملاهادی سبزواری به پیروی و تشریح عقاید این فیلسوف بزرگ پرداختند. شیخ شهاب‌الدین از عرفا و حکمایی است که عده‌ای او را به شیعه منتسب کرده‌انداز این رو  باید گفت علت قتل او علاوه بر ایجاد مکتب جدیدی بر اساس فلسفه افلاطونی و پیروی از فلاسفه ایران قبل از اسلام می‌تواند همین گرایش‌های او به شیعه باشد. او بر اثر سعایت‌هایی که از وی نزد سلطان صلاح‌الدین ایوبی فرمانروای ایوبیان مصر و شام و سردمدار مبارزه علیه صلیبی‌ها شد به حبس افتاد و در ۵۸۷ق به شهادت رسید.


اکنون مقبره این شهید در سمت شمال غربی میدان باب الفرج داخل جامع سهروردی قرار دارد. این جامع بسیار کوچک بوده و کمتر در معرض دید است. در داخل شبستان و سمت چپ آن مقبره سهروردی است که سنگ قبر کوچکی دارد. بر بالای این قبر شرحی مختصر از زندگی این فیلسوف ایرانی و مکان تولد و رشد او در ایران به نگارش در آمده است.
اکنون مقبره این شهید در سمت شمال غربی میدان باب الفرج داخل جامع سهروردی قرار دارد. این جامع بسیار کوچک بوده و کمتر در معرض دید است. در داخل شبستان و سمت چپ آن مقبره سهروردی است که سنگ قبر کوچکی دارد. بر بالای این قبر شرحی مختصر از زندگی این فیلسوف ایرانی و مکان تولد و رشد او در ایران به نگارش در آمده است.
۱۵٬۵۱۳

ویرایش