امام موسی کاظم علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس منابع [[شیعه]] و [[سنی]]، امام کاظم(ع) بسیار اهل عبادت بود؛ به همین دلیل، برای او از لقب [[عبد صالح]] استفاده می‌شود.<ref> {{پک|بغدادی|۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص=ج۱۳، ص۲۹}} </ref><ref>{{پک|یعقوبی| ک= تاریخ الیعقوبی|ص=ج۲، ص۴۱۴}}</ref> بر پایه برخی گزارش‌ها امام کاظم(ع) آن قدر عبادت می‌کرد که زندان‌بانان او نیز تحت تأثیر قرار می‌گرفتند.<ref>{{پک|بغدادی|۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص=ج۱۳، ص۳۳-۳۲}}</ref> [[شیخ مفید]] موسی بن جعفر را عابدترین مردم زمان خود دانسته و گزارش کرده است که آن حضرت چنان از ترس خدا گریه می‌کرد که محاسنش از اشک‌ خیس می‌شد. او دعای «عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ»(«گناه از بنده‌ات بزرگ شد، پس عفو از پیشگاهت، نیکو و زیبا خواهد گردید) را تکرار می‌کرد و دعای «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الرَّاحَةَ عِنْدَ الْمَوْتِ وَ الْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسَابِ» (بارالها از تو راحتی هنگام مرگ و گذشت هنگام محاسبه اعمال را، مسئلت می کنم) را در [[سجده]] می‌خواند.<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص=  ج۲، ص۲۳۲-۲۳۱}}</ref> حتی هنگامی که به دستور هارون به زندان منتقل شد، خدا را سپاس می‌گفت که فرصتی برای عبادت یافته است: «خدایا همواره از تو فراغتی برای عبادتت طلب می‌کردم و تو آن را برایم فراهم کردی؛ پس تو را سپاس می‌گویم».<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص= ج۲، ص۲۴۰}}</ref>  

=== سیره اخلاقی ===