پرش به محتوا

مسیب بن نجبه: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ اکتبر ۲۰۱۶
جز
imported>Mgolpayegani
imported>Mgolpayegani
خط ۴۶: خط ۴۶:
مسیب بن نجبه به همراه سلیمان به صرد، رفاعه بن شداد و چند نفر دیگر، کار سازماندهی قیام توابین را بر عهده گرفت، جلساتی تشکیل و سخنرانی هایی انجام شد تا اینکه با جمعیت ۴۰۰۰ نفری قیام کرده و به مقابله با سپاه [[شام]] و حکام [[بنی امیه]] رفتند. مسیب در این جنگ، فرماندهی ۴۰۰ نفر را به عهده داشت. در حمله اول، او بسیاری را کشت و غنائم زیادی گرفت و شامیان را فراری داد و نزد سپاهان برگشت.
مسیب بن نجبه به همراه سلیمان به صرد، رفاعه بن شداد و چند نفر دیگر، کار سازماندهی قیام توابین را بر عهده گرفت، جلساتی تشکیل و سخنرانی هایی انجام شد تا اینکه با جمعیت ۴۰۰۰ نفری قیام کرده و به مقابله با سپاه [[شام]] و حکام [[بنی امیه]] رفتند. مسیب در این جنگ، فرماندهی ۴۰۰ نفر را به عهده داشت. در حمله اول، او بسیاری را کشت و غنائم زیادی گرفت و شامیان را فراری داد و نزد سپاهان برگشت.


در حملات بعدی جنگ، بعد از کشته شدن سلیمان بن صرد (رهبر توابین)ُ مسیب، پرچم جنگ را بدست گرفت و فرمانده شد و پس از کشتن تعدادی از سپاه دشمن، خود نیز به شهادت رسید.<ref>قرشی، باقر شریف، حياة الامام الحسين علیه السلام، ج۳، ص۲۴؛ مامقانى، تنقيح المقال، ج۳۳، ص۱۸۶؛ مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص۹۴؛ ذهبى، تاريخ الاسلام، ج۵، ص۲۴۸.</ref> گفته شده است که [[عبیدالله بن زیاد]]، سر وى را به وسيله ادهم بن محرز باهلى براى [[مروان بن حکم]] (و در برخی نقلها [[عبدالملک بن مروان]] فرستاد.
در حملات بعدی جنگ، بعد از کشته شدن سلیمان بن صرد (رهبر توابین)ُ مسیب، پرچم جنگ را بدست گرفت و فرمانده شد و پس از کشتن تعدادی از سپاه دشمن، خود نیز به شهادت رسید.<ref>قرشی، باقر شریف، حياة الامام الحسين علیه السلام، ج۳، ص۲۴؛ مامقانى، تنقيح المقال، ج۳۳، ص۱۸۶؛ مسعودی، مروج الذهب، ج۳، ص۹۴؛ ذهبى، تاريخ الاسلام، ج۵، ص۲۴۸.</ref> گفته شده است که [[عبیدالله بن زیاد]]، سر وى را به وسيله ادهم بن محرز باهلى براى [[مروان بن حکم]] (و در برخی نقلها [[عبدالملک بن مروان]] فرستاد.<ref>چنارانی، محمدعلی، قیام توابین، ص۵۵.</ref>


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
کاربر ناشناس