پرش به محتوا

مسیب بن نجبه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۰ اکتبر ۲۰۱۶
جز
imported>Mgolpayegani
imported>Mgolpayegani
خط ۴۶: خط ۴۶:
مسیب بن نجبه به همراه سلیمان به صرد، رفاعه بن شداد و چند نفر دیگر، کار سازماندهی جنبشی با نام توابین را بر عهده گرفت، جلساتی تشکیل و سخنرانی هایی انجام شد تا اینکه با جمعیت ۴۰۰۰ نفری قیام کرده و به مقابله با سپاه [[شام]] و حکام [[بنی امیه]] رفتند. مسیب در این جنگ، فرماندهی ۴۰۰ نفر را به عهده داشت. در حمله اول، او بسیاری را کشت و غنائم زیادی گرفت و شامیان را فراری داد و نزد سپاهان برگشت.
مسیب بن نجبه به همراه سلیمان به صرد، رفاعه بن شداد و چند نفر دیگر، کار سازماندهی جنبشی با نام توابین را بر عهده گرفت، جلساتی تشکیل و سخنرانی هایی انجام شد تا اینکه با جمعیت ۴۰۰۰ نفری قیام کرده و به مقابله با سپاه [[شام]] و حکام [[بنی امیه]] رفتند. مسیب در این جنگ، فرماندهی ۴۰۰ نفر را به عهده داشت. در حمله اول، او بسیاری را کشت و غنائم زیادی گرفت و شامیان را فراری داد و نزد سپاهان برگشت.


در حملات بعدی جنگ، بعد از کشته شدن سلیمان بن صرد (رهبر توابین) مسیب، پرچم جنگ را بدست گرفت و فرمانده شد و شجاعانه جنگید و در حالی که عده‌ای از سپاه دشمن را کشته بود، خود نیز به شهادت رسید.<ref>حياة الامام الحسين علیه السلام، ج 3، ص 24؛ تنقيح المقال، مامقانى، ج ص 4217؛ مروج الذهب، ج 3، ص 94؛ تاريخ الاسلام، ذهبى، ج 5، ص 248.</ref> [[حصین بن نمیر]]، سر وى را به وسيله ادهم بن محرز باهلى براى [[عبیدالله بن زیاد]] فرستاد.<ref>دانشنامه امام حسین(ع)، ج4، ص 15.</ref>
در حملات بعدی جنگ، بعد از کشته شدن سلیمان بن صرد (رهبر توابین) مسیب، پرچم جنگ را بدست گرفت و فرمانده شد و شجاعانه جنگید و در حالی که عده‌ای از سپاه دشمن را کشته بود، خود نیز به شهادت رسید.<ref>حياة الامام الحسين علیه السلام، ج 3، ص 24؛ تنقيح المقال، مامقانى، ج 33، ص 186؛ مروج الذهب، ج 3، ص 94؛ تاريخ الاسلام، ذهبى، ج 5، ص 248.</ref> [[حصین بن نمیر]]، سر وى را به وسيله ادهم بن محرز باهلى براى [[عبیدالله بن زیاد]] فرستاد.<ref>دانشنامه امام حسین(ع)، ج4، ص 15.</ref>


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
کاربر ناشناس