امام سجاد علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

امام سجاد(ع) بسیار به فقرا و مستمندان کمک می‌کرد و به آنها شبانه و مخفیانه غذا می‌داد. در این باره موارد مختلفی گزارش شده است.<ref>شهیدی، زندگانی علی بن الحسین(ع)، ۱۳۸۵ش، ص ۱۴۷-۱۴۸.</ref> از [[ابو حمزه ثمالی]] نقل شده است علی بن حسین(ع) شبانه مقداری غذا بر دوش خود می‌گذاشت و در تاریکی شب به صورت مخفیانه به فقرا می‌رساند و می‌فرمود: «[[صدقه|صدقه‌ای]] که در تاریکی شب داده شود، غضب [[خداوند]] را خاموش می‌کند.»<ref>ذهبی، سیراعلام النبلاء، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۳۹۳.</ref> برداشتن کیسه‌های غذا بر پشت او اثر نهاده بود و چون به جوار پروردگار رفت به هنگام [[غسل میت|غسل]]، آن نشانه‌ها را بر پشت او دیدند.<ref>شهیدی، زندگانی علی بن الحسین(ع)، ۱۳۸۵ش، ص ۱۴۷-۱۴۸.</ref>{{یادداشت|  لَمَّا وُضِعَ (ع) عَلَى الْمُغْتَسَلِ نَظَرُوا إِلَى ظَهْرِهِ وَ عَلَيْهِ مِثْلُ رُكَبِ الْإِبِلِ مِمَّا كَانَ يَحْمِلُ عَلَى ظَهْرِهِ إِلَى مَنَازِلِ الْفُقَرَاءِ وَ الْمَسَاكِينِ. شیخ صدوق، خصال، ج۲، ص ۵۱۷. زخمِ حاصل از کمک به نیازمندان بر بدن امام سجاد(ع) در کنار پینه‌های بسته شده بر مواضع سجده او که سالی دو بار آنها را از بدنش جدا می کرد و زخم به جا مانده از زنجیر برگردن در سفر اسارت، نشانه بهره‌مندی او از خصلت‌های  یک انسان کامل و حجت خداست.}}