کاربر ناشناس
واقعه کشف حجاب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rezataran بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Rezataran بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
==سیاست تغییر لباس== | ==سیاست تغییر لباس== | ||
یکی از سیاست های فرهنگی رضاخان تغییر لباس بوده است که بعد از تثبیت قدرت او بمرور و در طول چند سال دنبال شد. قانون اتحاد شکل لباس اتباع ایرانی در داخلۀ مملکت به تاریخ ۱۰ دیماه ۱۳۰۷ در مجلس شورای ملّی وقت تصویب شد. براساس این مصوبه، به جز برخی از روحانیان، کلیه اتباع ذکور ایران در داخلۀ مملکت مکلّف هستند که ملبّس به لباس متحدالشکل بشوند». در ادامۀ این مصوبه تصریح شده است که متخلفان از اجرای این قانون به جزای نقدی محکوم میشوند و اجرای آن از فروردین ۱۳۰۸ آغاز خواهد شد.<ref>تغییر لباس و کشف حجاب به روایت اسناد، ۱۳۷۸، سند شماره ۲، صص ۱۱ ــ ۱۰.</ref> قانون یکسانسازی لباس ابتدا در بین کارکنان ادارات دولتی به اجرا درآمد. آنها باید در غیرساعات اداری نیز از لباس متحدالشکل شامل لباس و کلاه استفاده کنند. سرپیچی آنها از این دستور به تحت تعقیب قرار گرفتن و انفصال آنها از ادامه خدمت منتهی میشد.<ref>آرشیو سازمان اسناد ملی، اسناد وزارت کشور، شماره پاکت ۲۹۰۰۰۰۸۵۴۱.</ref> اما در راستای اجرایی کردن این قانون در بین روحانیون، رژیم پوشیدن لباس روحانیت را مشروط به گذراندن امتحان کرد. برگزاری امتحان از طلاب، آنها را با مشکلاتی روبهرو کرد چرا که این امتحان باید از سوی نهادهای حکومتی انجام می گرفت و روحانیون و طلاب با این کار موافقتی نداشتند.<ref>سیاست و لباس (گزیده اسناد متحدالشکل شدن البسه ۱۳۰۷ ـ ۱۳۱۸)، صص ۸ و۹ .</ref> | یکی از سیاست های فرهنگی رضاخان تغییر لباس بوده است که بعد از تثبیت قدرت او بمرور و در طول چند سال دنبال شد. قانون اتحاد شکل لباس اتباع ایرانی در داخلۀ مملکت به تاریخ ۱۰ دیماه ۱۳۰۷ در مجلس شورای ملّی وقت تصویب شد. براساس این مصوبه، به جز برخی از روحانیان، کلیه اتباع ذکور ایران در داخلۀ مملکت مکلّف هستند که ملبّس به لباس متحدالشکل بشوند». در ادامۀ این مصوبه تصریح شده است که متخلفان از اجرای این قانون به جزای نقدی محکوم میشوند و اجرای آن از فروردین ۱۳۰۸ آغاز خواهد شد.<ref>تغییر لباس و کشف حجاب به روایت اسناد، ۱۳۷۸، سند شماره ۲، صص ۱۱ ــ ۱۰.</ref> قانون یکسانسازی لباس ابتدا در بین کارکنان ادارات دولتی به اجرا درآمد. آنها باید در غیرساعات اداری نیز از لباس متحدالشکل شامل لباس و کلاه استفاده کنند. سرپیچی آنها از این دستور به تحت تعقیب قرار گرفتن و انفصال آنها از ادامه خدمت منتهی میشد.<ref>آرشیو سازمان اسناد ملی، اسناد وزارت کشور، شماره پاکت ۲۹۰۰۰۰۸۵۴۱.</ref> اما در راستای اجرایی کردن این قانون در بین روحانیون، رژیم پوشیدن لباس روحانیت را مشروط به گذراندن امتحان کرد. برگزاری امتحان از طلاب، آنها را با مشکلاتی روبهرو کرد چرا که این امتحان باید از سوی نهادهای حکومتی انجام می گرفت و روحانیون و طلاب با این کار موافقتی نداشتند.<ref>سیاست و لباس (گزیده اسناد متحدالشکل شدن البسه ۱۳۰۷ ـ ۱۳۱۸)، صص ۸ و۹ .</ref> | ||
==سفر رضاخان به ترکیه== | |||
سفر [[رضاشاه]] به [[ترکیه]] در ۱۳۱۳ شمسی، آثاری بر نگرش او نسبت به میزان «عقبماندگی» ایرانیان نسبت به ترکها داشت و وی را نسبت به اجرای کش حجاب مصمم کرد. وی پس از سفر به مستشارالدوله صادق، سفیر کبیر ایران در ترکیه، گفت: «هنوز عقب هستیم و فوراً باید با تمام قوا به پیشرفت سریع مردم خصوصاً زنان اقدام کنیم».<ref>حسین مکی، تاریخ بیستساله ایران، ج ۶، ۱۳۵۸ ص۱۵۷.</ref> [[صدرالاشراف]] نیز در خاطرات خود از تأثیر سفر ترکیه بر رضاشاه یاد کرده و نوشته است: «رضاشاه پس از مسافرت به ترکیه در اغلب اوقات ضمن اشاره به پیشرفت سریع ترکیه از رفع حجاب زنها و آزادی آنها صحبت و تشویق میکرد».<ref>محسن صدر (صدرالاشراف)، خاطرات صدرالاشراف، ۱۳۶۴، ص ۳۰۲.</ref> | |||
به گفتۀ حسن ارفع «مصلح ایرانی به دیدار همتای ترکش آمده بود تا بیاموزد و با دیدار از یک کشور پیشرفتهتر، از پیشرفتی که در ترکیه حاصل آمده بود، بهرۀ فراوان برد و پس از بازگشت بیدرنگ دست به کار شد تا آنچه را در آنجا آموخته بود، به کار گیرد».<ref>تورج اتابکی، ۱۳۸۵، ص ۲۲۰.</ref> | |||
یحیی دولتآبادی نیز نوشته است: ازآنجاکه [[آتاتورک]] دعوت متقابل را پذیرفته بود، رضاشاه میخواست تا زمان بازدید او، [[ایران]] را با چنان سرعتی مدرن سازد که آتاتورک عقبماندگی نسبی ایران را مشاهده نکند.<ref>تورج اتابکی، ۱۳۸۵، ص ۲۲۰.</ref> | |||
===قیام مسجد گوهرشاد=== | ===قیام مسجد گوهرشاد=== |