پرش به محتوا

حیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۳ مهٔ ۲۰۲۳
جز
خط ۹۶: خط ۹۶:
'''اقسام حیا'''
'''اقسام حیا'''


در روایات بر اساس یک تقسیم بندی حیا به حیا احمقانه و حیا خردمندانه تتقسیم شده است.  [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] در روایتی فرمود حیا بر دوقسم است حیا خردمندانه و حیا احمقانه، حياء خردمندانه دانش است و حياء احمقانه همان نادانى است. <ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۰۶.</ref> [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در [[مرآة العقول (کتاب)]مرآة العقول]] در شرح حدیث گفته است: این حدیث دلالت دارد که حیا دوگونه است حیا ممدوح و حیا مذموم. حیا ممدوح آن است که برخاسته از عقل باشد(که مایه فزونی علم می‌شود و یا این حیا ناشی از دانشی است که سبب تشخیص نیک از زشت است ) حیا از کاری است که عقل صحیح و دین حکم به زشتی آن بکند مانند حیا از ارتکاب گناهان و کارهای مکروه و ناپسند؛ و حیا مذموم  حیایی است که برخاسته از حماقت و نادانی  و عدم تشخیص میان  نیک و زشت است مانند حیا از کاری که عوام مردم آن را زشت می‌شمرند و کاری نیست که واقعاً قبیح باشد در حدی که عقل و شرع آشکارا آن را قبیح بشمرند مانند حیا از پرسیدن مسائل شرعی و انجام عبادات شرعی. حیا برخاسته از عقل که مایه فزونی علم می‌شود و یا ناشی از دانشی است که سبب تشخیص نیک از زشت است.<ref>مجلسی، مرآت العقول، ج۸، ص۱۹۰.</ref>
در روایات بر اساس یک تقسیم بندی حیا به حیا احمقانه و حیا خردمندانه تقسیم شده است.  [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] در روایتی فرمود حیا بر دوقسم است حیا خردمندانه و حیا احمقانه، حياء خردمندانه دانش است و حياء احمقانه همان نادانى است. <ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۰۶.</ref> [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در [[مرآة العقول (کتاب)|مرآة العقول]] در شرح حدیث گفته است: این حدیث دلالت دارد که حیا دوگونه است حیا ممدوح و حیا مذموم. حیا ممدوح آن است که برخاسته از عقل باشد(که مایه فزونی علم می‌شود و یا این حیا ناشی از دانشی است که سبب تشخیص نیک از زشت است ) حیا از کاری است که عقل صحیح و دین حکم به زشتی آن بکند مانند حیا از ارتکاب گناهان و کارهای مکروه و ناپسند؛ و حیا مذموم  حیایی است که برخاسته از حماقت و نادانی  و عدم تشخیص میان  نیک و زشت است مانند حیا از کاری که عوام مردم آن را زشت می‌شمرند و کاری نیست که واقعاً قبیح باشد در حدی که عقل و شرع آشکارا آن را قبیح بشمرند مانند حیا از پرسیدن مسائل شرعی و انجام عبادات شرعی. حیا برخاسته از عقل که مایه فزونی علم می‌شود و یا ناشی از دانشی است که سبب تشخیص نیک از زشت است.<ref>مجلسی، مرآت العقول، ج۸، ص۱۹۰.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
۱۸٬۴۱۲

ویرایش