دعای فرج: تفاوت میان نسخه‌ها

این دعا برای اولین بار در کتاب کُنوز النجاح شیخ طبرسی آمده است.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/996906/%da%a9%d8%a7%d9%88%d8%b4%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d8%af%d8%b9%d8%a7%db%8c-%d9%81%d8%b1%d8%ac-(%d8%a7%d9%84%d9%87%db%8c-%d8%b9%d8%b8%d9%85-%d8%a7%d9%84%d8%a8%d9%84%d8%a7%d8%a1)?q=%D8%AF%D8%B9%D8%A7%DB%8C%20%D9%81%D8%B1%D8%AC&score=575.61957&rownumber=1 بنویدی، کاوشی در دعای فرج (الهی عظم البلاء)»، ص۹۶.]</ref> دیگر آثاری که این دعا را آورده‌اند این کتاب‌ها هستند: [[وسائل الشیعه]]<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۷، ص۴۳۵ </ref> اثر شیخ حر عاملی، [[جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع (کتاب)|جمال الاسبوع]]<ref>سید بن طاووس، جمال الاسبوع، ص۲۸۰- ۲۸۱.</ref> اثر [[سید بن طاووس]]، [[المزار الکبیر (کتاب)|المزار الکبیر]]<ref>ابن مشهدی، المزار الکبیر، ص۵۹۰.</ref> اثر [[ابن مشهدی]]، [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب) |مصباح]]<ref>کفعمی، مصباح کفعمی، ص۱۷۶.</ref> اثر [[کفعمی]] و کتاب [[مفاتیح الجنان]]<ref>مفاتیح الجنان، اعمال شب بیست و سوم.</ref> به نقل از کتاب [[هدیة الزائر (کتاب)|هدیة الزائر]]. سند این دعا در هیچ‌کدام از این منابع به معصوم متصل نیست.

[[امین الاسلام طبرسی]] در کتاب «کنوز النجاح» می‌نویسد: دعای فرج دعایی است که امام مهدی (عج) به اباالحسن محمد بن احمد بن ابی لیث در شهر [[بغداد]] که از ترس کشته شدن به مقابر قریش (کاظمین) پناه برده بود تعلیم داد و أبوالحسن به برکت این دعا از کشته شدن نجات پیدا کرد.

در بخش پایانی دعا از خداوند می خواهیم به سبب حقوق و منزلتی که معصومان(ع) بر ما دارند امور ما را کفایت نموده و ما را یاری نمایند.