سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

روایات و توصیفات متعددی از عبادت امام علی (ع) در منابع نقل شده است.<ref>رک: ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ص۲۷، هاشمی خویی، منهاج البراعه، ۱۴۰۰ق، ص۴۰۹.</ref> او بیش از همه عبادت می‌کرد، روزها روزه دار بود و شب‌ها مشغول نماز. حتی موقع جنگ نیز نماز شبش ترک نمی‌شد.<ref>رک: ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ص۲۷.</ref> در روایات نقل شده وقتی به [[امام سجاد (ع)]] که به علت عبادت‌های بسیارش به [[زین العابدین]] معروف بود<ref>قرشی، حیاة الامام زین‌العابدین، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۴۵.</ref> گفتند چرا در عبادت خود را به رنج و مشقت می‌اندازد پاسخ داد کسی مانند جدش امام علی (ع) نمی‌تواند خدا را عبادت کند.<ref>هاشمی خویی، منهاج البراعه، ۱۴۰۰ق، ص۴۰۹.</ref>  

===توجه به نماز===

در سیره عبادی امیر المومنین(ع) نماز اهمیت ویژه‌ای دارد آنقدر که ایشان پیش تازی خود در اقامه نماز در کنار پیامبر خدا را از امتیازات خود می‌دانستند.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۱۱۸</ref> نمازهای حضرت علی بسیار طولانی بود.<ref>ابن طاووس، فلاح السائل،۱۴۰۶ق، ص۱۰۹</ref> وی به نماز شب اهتمام داشت. ابن کواء می‌گوید از وی شنیدم که گفت: از زمانی که سخن پیامبر را شنیدم که: «نماز شب، نور است» نماز شب را ترک نکرده‌ام.<ref>ابن شهر آشوب، المناقب، ۱۳۷۵ق، ج۲، ص۱۲۳</ref>