Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
حسن خلق: تفاوت میان نسخه‌ها
←معناشناسی
imported>Mahboobi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
حسن خلق در اصطلاح دارای تعاریف مختلفی است که می توان آنها را در سه تعریف کلی ارائه نمود: | حسن خلق در اصطلاح دارای تعاریف مختلفی است که می توان آنها را در سه تعریف کلی ارائه نمود: | ||
#نرم‌خوئى و خوشسخنى و گشادهروئى. [[ملا | #نرم‌خوئى و خوشسخنى و گشادهروئى. [[ملا محمد مهدی نراقی|نراقی]]، معتقد است منظور از حُسن خلق در [[حدیث|روايات]]، همين معنى است.<ref>علم اخلاق اسلامى (ترجمه جامع السعادات)، ج 1، ص 373.</ref> | ||
#اعتدال در قوای [[قوه عاقله|عقلی]] و [[قوه غضبیه|غضبی]] و [[قوه شهوانیه|شهوانی]] که درون فرد را از انوار افاضات علوم و معارف الهی، درخشان و اعضای او را به طاعات و وظایف مشغول می‌کند. این حالت درونی با علاماتی همچون معاشرت نیکو با مردم و بروز صفاتی مانند خوش‌برخوردی، [[محبت]]، [[صدق|راستی]] و ... شناخته می‌شود. در این معنی، حُسن خلق تابع استقامت تمام اعضای ظاهری و باطنی و زیبایی صورت درونی انسانی در اثر این تناسب اخلاقی است.<ref>شرح الكافي، ج 8، ص 287.</ref> همانطور كه حسن ظاهری با زيبايی و تناسب همه‌ی اعضا محقق می‌شود، حسن خلق كه زيبايی باطنی است نيز با زيبايی همه صفات و اخلاق محقق می‌شود.<ref>شرح أصول الكافي، ج 1، ص 419.</ref> | #اعتدال در قوای [[قوه عاقله|عقلی]] و [[قوه غضبیه|غضبی]] و [[قوه شهوانیه|شهوانی]] که درون فرد را از انوار افاضات علوم و معارف الهی، درخشان و اعضای او را به طاعات و وظایف مشغول می‌کند. این حالت درونی با علاماتی همچون معاشرت نیکو با مردم و بروز صفاتی مانند خوش‌برخوردی، [[محبت]]، [[صدق|راستی]] و ... شناخته می‌شود. در این معنی، حُسن خلق تابع استقامت تمام اعضای ظاهری و باطنی و زیبایی صورت درونی انسانی در اثر این تناسب اخلاقی است.<ref>شرح الكافي، ج 8، ص 287.</ref> همانطور كه حسن ظاهری با زيبايی و تناسب همه‌ی اعضا محقق می‌شود، حسن خلق كه زيبايی باطنی است نيز با زيبايی همه صفات و اخلاق محقق می‌شود.<ref>شرح أصول الكافي، ج 1، ص 419.</ref> | ||
#اینکه فرد همتی جز خدا نداشته باشد و جلوه‌ی الهی را مشاهده کند و جفای خلق را به آن انگیزه تحمل نماید.<ref>آداب و اخلاق در اسلام / ترجمه تنبيه الخواطر، ص174</ref> | #اینکه فرد همتی جز خدا نداشته باشد و جلوه‌ی الهی را مشاهده کند و جفای خلق را به آن انگیزه تحمل نماید.<ref>آداب و اخلاق در اسلام / ترجمه تنبيه الخواطر، ص174</ref> | ||