پرش به محتوا

سید عبدالکریم بن احمد حلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۴۱: خط ۴۱:
عبدالکریم دوران نوجوانی خود را در حله سپری کرد و پس از چند سال برای کسب علم و استفاده از بزرگان عراق رو به بغداد نمود و تا اواخر عمر خویش در بغداد به تحصیل و تدریس پرداخت.
عبدالکریم دوران نوجوانی خود را در حله سپری کرد و پس از چند سال برای کسب علم و استفاده از بزرگان عراق رو به بغداد نمود و تا اواخر عمر خویش در بغداد به تحصیل و تدریس پرداخت.


[[ابن داود حلی|ابن داود حلی]] صاحب کتاب [[رجال ابن داوود|رجال]] درباره سید عبدالکریم می‌گوید:
[[ابن داود حلی|ابن داود حلی]] صاحب کتاب [[رجال ابن داوود|رجال]] درباره سید عبدالکریم می‌گوید: «''من و او از کودکی با هم بودیم. در اخلاق و معاشرت نمونه بود و در هوش و ذکاوت و قدرت حافظه کسی را مانند او ندیده ام. در مدت کوتاهی در حالی که یازده سال داشت حافظ [[قرآن]] شد''.»
::من و او از کودکی با هم بودیم. در اخلاق و معاشرت نمونه بود و در هوش و ذکاوت و قدرت حافظه کسی را مانند او ندیده ام. در مدت کوتاهی در حالی که یازده سال داشت حافظ [[قرآن]] شد.


سید عبدالکریم در چهار سالگی و در مدت ۴۰ روز خواندن و نوشتن را آموخت و از استاد بی‌نیاز گشت. خانه او پیوسته محل تجمع بزرگان، علما و اشراف بود و محافل علمی برگزار میکرد. او نه تنها فقیه، بلکه شاعر، نسّابه و ادیب هم بود.<ref> ترجمه فرحة الغری، ص۱۳.</ref>
سید عبدالکریم در چهار سالگی و در مدت ۴۰ روز خواندن و نوشتن را آموخت و از استاد بی‌نیاز گشت. خانه او پیوسته محل تجمع بزرگان، علما و اشراف بود و محافل علمی برگزار میکرد. او نه تنها فقیه، بلکه شاعر، نسّابه و ادیب هم بود.<ref> ترجمه فرحة الغری، ص۱۳.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۴۶

ویرایش