منهاج السنة النبویه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

احمد بن عبدالحلیم بن عبدالسلام بن تِیمیه حَرّانی حَنبَلی معروف به ابن تیمیه (۶۶۱ق -۷۲۸ق) از علمای اهل سنت در قرن هفتم و هشتم قمری است<ref>دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج ۳، ص۱۷۴.</ref> که مبانی فکری [[سلفیه|سلفیه]] را تئوریزه کرد.<ref>فرمانیان، مبانی فکری سلفیه، ص۳ و ۴.</ref> بسیاری از دیدگاه‌های جریان‌های سلفی از جمله [[وهابیت]] در اندیشه‌های ابن تیمیه ریشه دارد. نظرات عالمان دینی و نویسندگان، درباره ابن تیمیه بسیار متفاوت است؛ برخی او را ستوده و برخی بر [[کفر]]، ضلالت و بدعت او تصریح کرده‌اند. یکی از عوامل مخالفت شمار زیادی از علمای [[اهل سنت]] با ابن تیمیه، دیدگاه‌ها و فتاوای خاص او است که در موارد متعددی خارج از چارچوب مبانی اعتقادی و فقهی [[مذاهب اسلامی|مذاهب اسلامی]] است. تألیفات ابن تیمیه را در حدود ۳۳۰ کتاب برشمرده‌اند. بیشتر کتاب‌های ابن تیمیه در قالب موسوعه‌ای با عنوان [[مجموع فتاوای ابن تیمیه|مجموع فتاوای ابن تیمیه]] جمع‌آوری شده است.

طبق برخی گزارش‌ها، کتاب منهاج السنه النبویه واکنشی به کتاب [[منهاج الکرامة فی معرفة الامامة (کتاب)|منهاج الکرامه]] [[علامه حلی]] و به عنوان ردیه‌ای بر این کتاب بوده است.<ref>ابن‌حجر عسقلاتی، لسان المیزان، ج۳، ص۲۱۵.</ref> در برخی گزارش‌ها آمده است قدرت علامه حلی در بحث و مناظره با علمای [[اهل سنت]] در حضور [[اولجایتو]]  پادشاه وقت بلاد اسلامی، نقش مهمی در گرایش اولجایتو و گسترش [[تشیع]] در [[ایران]] داشته است.<ref>جعفریان، سلطان محمد خدابنده، علامه حلی و رواج تشیع در ایران،  ص۱۷۲و۱۷۳.</ref><ref>ابن الوردی، تاریخ ابن الوردی، ج۲، ص۲۷۰.</ref> نوشتن کتاب منهاج الکرامه برای سلطان اولجایتو از سوی علامه حلی، گویای تأثیرپذیری سلطان از تشیع است.<ref>جعفریان، سلطان محمد خدابنده، علامه حلی و رواج تشیع در ایران، ص۱۷۵.</ref> <ref>[http://hajj.ir/14/53576 رحلت عالمی که پادشاه مغول را شیعه کرد]، خبرگزاری حج.</ref> این وضعیت موجب شد تا [[ابن‌تیمیه]] با نوشتن منهاج السنه، با نگاه تند و خارج از انصاف، مبانی شیعه را مورد نقد قرار دهد.