کاربر ناشناس
اسرار الشهادة (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (added Category:کتابشناسی امام حسین using HotCat) |
imported>Hasaninasab جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==نویسنده== | ==نویسنده== | ||
{{اصلی|آقا دربندی}} | {{اصلی|آقا دربندی}} | ||
آخوند ملا آقا بن عابد بن رمضان علی بن زاهد شروانی، معروف به آقا دربندی و نیز فاضل دربندی حایری (متوفی۱۲۸۶ق)، واعظ [[شیعی]] [[امامی]] است. وی در [[حوزه علمیه نجف]]، [[فقه]] را نزد شیخ علی فرزند شیخ [[جعفر کاشف الغطاء]] و [[اصول فقه]] را در [[کربلا]] نزد [[شریف العلمای مازندرانی]] خواند. سپس در [[تهران]] اقامت گزید. اسرارالشهادات یکی از آثار اوست. درباره او میگویند: در اخلاص و دوستی به [[اهل بیت(ع)]] و به ویژه محبت به [[امام حسین(ع)]] شهرت بسیاری داشت، چنانکه در ایام عاشورای حسینی بر بالای [[منبر]]، [[عمامه]] بر زمین میزد و گریبان میدرید و از شدت اندوه از هوش میرفت. او در روز دهم محرم، لباس خود را میکند و لُنگی بر خود میبست و خاک بر سر میریخت و گِل بر بدن میمالید و با این هیأت بر منبر میرفت. وی را از موسسین [[قمه زنی|قمهزنی]] شمردهاند. مهدی بامداد در این باره نگاشته است: «او است كه [[تیغ زدن]] را بر سر جائز دانست و خود نیز عمل میكرده است و از این تاریخ است كه برخی مردم به تبعیت وی در ایام [[عاشورا]] به این عمل دست زدهاند».<ref>محسن رنجبر، مجله تاریخ در آیینه پژوهش، سال چهارم، شماره چهارم، زمستان ۱۳۸۶.</ref> | آخوند ملا آقا بن عابد بن رمضان علی بن زاهد شروانی، معروف به آقا دربندی و نیز فاضل دربندی حایری (متوفی۱۲۸۶ق)، واعظ [[شیعی]] [[امامی]] است. وی در [[حوزه علمیه نجف]]، [[فقه]] را نزد شیخ علی فرزند شیخ [[جعفر کاشف الغطاء]] و [[اصول فقه]] را در [[کربلا]] نزد [[شریف العلمای مازندرانی]] خواند. سپس در [[تهران]] اقامت گزید. اسرارالشهادات یکی از آثار اوست. درباره او میگویند: در اخلاص و دوستی به [[اهل بیت(ع)]] و به ویژه محبت به [[امام حسین(ع)]] شهرت بسیاری داشت، چنانکه در ایام عاشورای حسینی بر بالای [[منبر]]، [[عمامه]] بر زمین میزد و گریبان میدرید و از شدت اندوه از هوش میرفت. او در روز دهم محرم، لباس خود را میکند و لُنگی بر خود میبست و خاک بر سر میریخت و گِل بر بدن میمالید و با این هیأت بر منبر میرفت. وی را از موسسین [[قمه زنی|قمهزنی]] شمردهاند. مهدی بامداد در این باره نگاشته است: «او است كه [[تیغ زدن]] را بر سر جائز دانست و خود نیز عمل میكرده است و از این تاریخ است كه برخی مردم به تبعیت وی در ایام [[روز عاشورا|عاشورا]] به این عمل دست زدهاند».<ref>محسن رنجبر، مجله تاریخ در آیینه پژوهش، سال چهارم، شماره چهارم، زمستان ۱۳۸۶.</ref> | ||
==مقدمه کتاب== | ==مقدمه کتاب== |