مسند الامام الکاظم (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

مسند الامام الکاظم، نوشته عزیزالله عطاردی، هشتمین كتاب از مجموعه آثار مسانید الائمه (ع)<ref>جمعی از نویسندگان، «آخرین مسندنویس»، ص۵.</ref> كه در ۳ جلد به زبان عربی منتشر شده است.<ref>عطاردی، مسند الامام الکاظم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص خ.</ref> در این كتاب، به زندگی [[امام كاظم(ع)]]، احادیث آن حضرت در موضوعات مختلف از عقاید،‌ [[احکام]]، سنت‌ها و آداب اشاره و آنها را بر اساس موضوع مرتب کرده است.<ref>عطاردی، مسند الامام الکاظم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص ذ.</ref>

عطاردی در مقدمه این كتاب بیان می‌كند كه روایات موسی بن جعفر را از اساتید روایت خود و با [[حدیث مسند|سند متصل]] نقل كرده است.<ref>عطاردی، مسند الامام الکاظم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص ۱۰.</ref> او اساتیدی که از آنها روایت کرده است را نام می‌برد از جمله: [[سید محسن طباطبائی حكیم]]، [[آقا بزرگ تهرانی]]، [[عبدالحسین امینی]]، [[سید ابوالقاسم خویی]]، [[سید محمد هادی میلانی]]، [[میرزا خلیل کمره ای]].<ref>پیروز فر، جمالی شوراب، «فلسفه و ضرورت مسندنویسی در شیعه با محوریت مجموعه مسانید عزیزالله عطاردی»، ص ۱۰۹.</ref>

*فصل سوم، کتاب معجم راویان امام کاظم (ع) است<ref>عطاردی، مسند الامام الکاظم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص ر.</ref> که به بررسی شرح‌ حال راویانی كه روایاتشان در مسند ذکر شده، اختصاص‌ یافته است. این راویان به ترتیب حروف معجم مرتب‌ و تعدادشان به ۶۳۸ نفر می‌رسد.<ref>پیروز فر، جمالی شوراب، «فلسفه و ضرورت مسندنویسی در شیعه با محوریت مجموعه مسانید عزیزالله عطاردی»، ص ۱۰۹.</ref>