پرش به محتوا

مسند الامام الکاظم (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Alipour
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Alipour
خط ۴۸: خط ۴۸:
*فصل اول درباره زندگی امام کاظم، فضائل، مناقب، نص بر امامت و آنچه بین امام و خلفای زمان او رخ داده و در نهایت درباره شهادت امام، اولاد و خاندان او سخن گفته است.<ref>عطاردی، مسند الامام الکاظم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص ر.</ref>
*فصل اول درباره زندگی امام کاظم، فضائل، مناقب، نص بر امامت و آنچه بین امام و خلفای زمان او رخ داده و در نهایت درباره شهادت امام، اولاد و خاندان او سخن گفته است.<ref>عطاردی، مسند الامام الکاظم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص ر.</ref>


*فصل دوم، اختصاص به احاديث روايت‌شده از موسی بن جعفر (ع) دارد.<ref>پيروز فر، جمالى شوراب، «فلسفه و ضرورت مسندنويسى در شيعه با محوريت مجموعه مسانيد عزيزالله عطاردى»، ص ۱۰۹.</ref> اين احاديث بر اساس موضوع از باب توحيد تا باب سنن و آداب، ثبت و نگاشته شده‌اند. مؤلف سندهای هر حديث را نیز آورده است.<ref>پيروز فر، جمالى شوراب، «فلسفه و ضرورت مسندنويسى در شيعه با محوريت مجموعه مسانيد عزيزالله عطاردى»، ص ۱۰۹.</ref>
*فصل دوم، اختصاص به احاديث روايت‌شده از موسی بن جعفر (ع) دارد.<ref>پيروز فر، جمالى شوراب، «فلسفه و ضرورت مسندنويسى در شيعه با محوريت مجموعه مسانيد عزيزالله عطاردى»، ص ۱۰۹.</ref> اين احاديث بر اساس موضوع از باب [[توحيد]] تا باب سنن و آداب، ثبت و نگاشته شده‌اند. مؤلف سندهای هر حديث را نیز آورده است.<ref>پيروز فر، جمالى شوراب، «فلسفه و ضرورت مسندنويسى در شيعه با محوريت مجموعه مسانيد عزيزالله عطاردى»، ص ۱۰۹.</ref>


*فصل سوم، کتاب معجم راویان امام کاظم (ع) است<ref>عطاردی، مسند الامام الکاظم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص ر.</ref> که به بررسی شرح‌ حال راويانى كه رواياتشان در مسند ذکر شده، اختصاص‌ يافته است. اين راويان به ترتيب حروف معجم مرتب‌ و تعدادشان به ۶۳۸ نفر مى‌رسد.<ref>پيروز فر، جمالى شوراب، «فلسفه و ضرورت مسندنويسى در شيعه با محوريت مجموعه مسانيد عزيزالله عطاردى»، ص ۱۰۹.</ref>
*فصل سوم، کتاب معجم راویان امام کاظم (ع) است<ref>عطاردی، مسند الامام الکاظم، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص ر.</ref> که به بررسی شرح‌ حال راويانى كه رواياتشان در مسند ذکر شده، اختصاص‌ يافته است. اين راويان به ترتيب حروف معجم مرتب‌ و تعدادشان به ۶۳۸ نفر مى‌رسد.<ref>پيروز فر، جمالى شوراب، «فلسفه و ضرورت مسندنويسى در شيعه با محوريت مجموعه مسانيد عزيزالله عطاردى»، ص ۱۰۹.</ref>
کاربر ناشناس