آیه ملک: تفاوت میان نسخهها
جز
←بخشیدن و ستاندن عزت و ذلت
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
===بخشیدن و ستاندن عزت و ذلت=== | ===بخشیدن و ستاندن عزت و ذلت=== | ||
در توضیح این بخش از آیه در [[تفسیر المیزان]] آمده که عزت تنها از آن خداست و غیر خدا هر کس سهمی از عزت داشته باشد، خداوند به او ارزانی داشته است.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۳۲.</ref> اما در توضیح این که خدا چگونه بندگان خود را عزت میبخشد و یا به ذلت میکشاند ابوحیان اندلسی میگوید خداوند در امور دینی با کمک رساندن به [[مؤمنان]] برای غلبه کردن بر دشمنان و نیز با مدح کردن مؤمنان به آنها عزت میبخشد و در امور دنیا با بخشیدن مال و هیبت، عزت میدهد و [[ایمان]] و [[کفر]] است که باعث عزت یا ذلت میشود.<ref>اندلسی، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۸۷.</ref> | در توضیح این بخش از آیه در [[تفسیر المیزان]] آمده که عزت از لوازم مالکیت مطلقه ی خداست بدین سبب تنها از آن خداست و غیر خدا هر کس سهمی از عزت داشته باشد، خداوند به او ارزانی داشته است.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۳۲.</ref> اما در توضیح این که خدا چگونه بندگان خود را عزت میبخشد و یا به ذلت میکشاند ابوحیان اندلسی میگوید خداوند در امور دینی با کمک رساندن به [[مؤمنان]] برای غلبه کردن بر دشمنان و نیز با مدح کردن مؤمنان به آنها عزت میبخشد و در امور دنیا با بخشیدن مال و هیبت، عزت میدهد و [[ایمان]] و [[کفر]] است که باعث عزت یا ذلت میشود.<ref>اندلسی، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۸۷.</ref> | ||
اقوال دیگر در مورد این بخش آیه را [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در تفسیر [[مجمع البیان]] آورده است. برخی معتقدند منظور از آن عزت بخشیدن به مؤمنان با مدح و ثناگویی آنها و به ذلت کشاندن [[کافران]] با گرفتن [[جزیه]] از آنها است. | اقوال دیگر در مورد این بخش آیه را [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در تفسیر [[مجمع البیان]] آورده است. برخی معتقدند منظور از آن عزت بخشیدن به مؤمنان با مدح و ثناگویی آنها و به ذلت کشاندن [[کافران]] با گرفتن [[جزیه]] از آنها است. |