سید محمد طباطبایی مجاهد: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه| عنوان =سید محمد مجاهد| تصویر =سید محمد بن علی طباطبایی.jpg| اندازه تصویر =۲۲۰px| نام کامل = سید محمد بن علی طباطبایی| لقب =مجاهد| نسب =[[سادات طباطبایی]]| خویشاوندان سرشناس = [[وحید بهبهانی]] • [[سید علی طباطبایی]] • [[علامه بحرالعلوم]]| تاریخ تولد = ۱۱۸۰ق| شهر تولد = کربلا| کشور تولد = عراق| محل تحصیل = کربلا| محل زندگی = کربلا • [[کاظمین]] • اصفهان| تاریخ وفات = ۱۲۴۲ق| شهر وفات = قزوین| محل دفن = کربلا| استادان = [[سید علی طباطبایی|صاحب ریاض]] • [[علامه بحرالعلوم]]| شاگردان = [[سید ابراهیم موسوی قزوینی|سید ابراهیم قزوینی]]| اجازه روایت از =| اجازه اجتهاد از =| اجازه روایت به =| اجازه اجتهاد به =| تالیفات = [[مفاتیح الاصول (کتاب)|مفاتیح الأصول]] • الوسائل فی الأصول • [[المناهل فی فقه آل الرسول (کتاب)|مناهل]] • المصابیح فی شرح المفاتیح للکاشانی • جامع العبائر فی الفقه • کتاب فی الاغلاط المشهورة • [[عمدة المقال فی تحقیق احوال الرجال (کتاب)|عمدة المقال]]| سایر = تدریس و تحقیق در حوزه علمیه اصفهان| سیاسی = مقابله با روس‌ها و صدور فتوای جهاد با آنان| اجتماعی =| امضا =| وب‌گاه رسمی =}}

'''سید محمد بن علی طباطبایی'''(۱۱۸۰- ۱۲۴۲ق)، معروف به '''سید محمد مجاهد''' و '''صاحب مناهل'''، از [[فقیه|فقیهان]] [[شیعه]] در قرن دوازدهم و سیزدهم [[قمری]].

سید محمد، در [[کربلا]] نزد فقیهانی چون پدرش، [[سید علی طباطبایی]] و پدر زنش، [[علامه بحرالعلوم]] تحصیلاتش را به پایان برد، او در زمان حیات پدر به [[اصفهان]] مهاجرت کرد و حدود ۱۳ سال در آنجا به تدریس و تحقیق مشغول بود. پس از درگذشت پدرش (۱۲۳۱ق) به کربلا بازگشت و [[مرجعیت]] شیعیان را بر عهده گرفت. دروه مرجعیت او با جنگ‌های [[ایران]] و [[روسیه|روس]] همزمان بود، از این‌رو او همانند [[فقیهان]] دیگر شیعه به مبارزه با روس‌ها پرداخت، سید محمد، نخست [[فتوا|فتوای]] [[جهاد]] در برابر روس‌ها داد و در اواخر عمر به همراه گروهی از علمای [[عتبات]]، عازم [[تهران]] و سپس [[تبریز]] شد تا شخصاً مردم را به جهاد علیه روس‌ها تشویق و پادشاه را به جنگ با آن‌ها وادار کند. از این رو به سید محمد مجاهد لقب گرفت.

وی در ۱۱۸۰ق در [[کربلا]] به دنیا آمد، پدرش [[سید علی طباطبایی]] معروف به صاحب [[ریاض المسائل|ریاض]] و مادرش دختر [[وحید بهبهانی]] است. [[محمد علی طباطبایی]] و [[عبدالحسین طباطبایی]] نیز دایی‌های او به شمار می‌روند. وی با دختر استادش، [[علامه بحرالعلوم]] [[ازدواج]] کرد.<ref>اعیان‌الشیعه، ج۹، ص۴۴۳؛ ریحانة‌الادب، ج۳، ص۴۰۱؛ خوانساری، ج۷، ص۱۴۵</ref> جد وی ابوالمعالی کبیر از تبار [[سادات حسنی]] معروف به [[سادات طباطبایی|طباطبایی]] است که در قرن دوازدهم قمری از اصفهان به کربلا کوچ کرده‌اند.

او هنگام درگذشت پدرش (۱۲۳۱ق) در [[اصفهان]] بود و همانجا برای او مجلس عزا به پا کرد.<ref>خوانساری، ج۴، ص۴۰۲، ج۷، ص۱۴۶؛ فوائدالرضویه، ص۳۲۴</ref> سیدمحمد پس از درگذشت پدر به [[کربلا]] مهاجرت کرد و [[مرجعیت]] شیعیان را عهده‌دار شد و پس از مدتی در[[کاظمین]] اقامت گزید تا اینکه در اواخر عمر، در زمان [[فتحعلی شاه قاجار]]، برای دفاع از مرز‌های ایران در برابر روس‌ها راهی [[ایران]] شد.<ref>خوانساری، ج۷، ص۱۴۶</ref>

او سرانجام در ۱۲۴۲ق تبریز را به قصد تهران ترک گفت اما در [[قزوین]] دچار بیماری شد و بر اثر همین بیماری در ۱۳ جمادی الثانی ۱۲۴۲ق درگذشت. پیکر او را به [[کربلا]] انتقال داده و به خاک سپردند.<ref>اعیان الشیعه، ج۹، ص۴۴۳؛ ریحانة الادب، ج۳، ص۴۰۱؛ خوانساری، ج۷، ص۱۴۷</ref> بر مرقد او قبه‌ای بنا شده بود و آن را [[زیارت]] می‌کردند.